KRC Genk: Derde in de stand, maar zeker niet zonder zorgen

Een derde plek in de competitie met nog acht speeldagen te gaan tot de play-offs. Toegegeven, het had een pak slechter gekund voor de club uit Limburg. Veel ploegen zouden tekenen voor de positie waar de Genkenaars nu staan, maar de machine stokt de laatste tijd.

21 op 42 kunnen we voor een club die toch lange tijd titelambities had te weinig noemen. Op korte termijn is het zelfs nog achteruit gegaan met amper vijf punten uit de laatste zeven matchen. Hoe kan een ploeg die maandenlang lof oogstte opeens zo de pedalen kwijt zijn?

De huidige situatie van Genk valt op dit moment goed samen te vatten met een quote van middenvelder Bryan Heynen na de verloren wedstrijd tegen Anderlecht gisteren: "Er moet dringend iets veranderen, al weet ik op dit moment niet wat. We moeten ons herpakken. We moeten veel dominanter worden en veel meer beweging in het elftal krijgen."

Beweging

In zijn quote haalt Heynen meteen al een eerste oorzaak aan voor de problemen bij Genk. Er moet meer beweging komen in het elftal en dat werd gisteren pijnlijk duidelijk tegen Anderlecht. Hoewel Junya Ito en Théo Bongonda technisch onderlegde voetballers zijn en dit seizoen al voor veel gevaar zorgden mogen ze toch wat meer verdedigend werk op zich nemen.

Om wederom terug te komen op de match van gisteren, zorgde het gebrek aan defensieve inzet van de twee flankspelers voor een overrompeling van de wingbacks Arteaga en Preciado die bij momenten echt wel sterretjes zagen.

Natuurlijk is het een moeilijke evenwichtsoefening tussen de defensieve en offensieve inspanningen van Ito en Bongonda want ze moeten ook nog energie overhouden om gevaar te creëren en aanvallen op te zetten. Omdat, zoals in het verleden ook al gebleken, zij het toch zijn die voor de creativiteit moeten zorgen binnen het Genkse elftal.

Systeem

Het systeem dat Van den Brom thuis tegen Anderlecht toepaste met drie centrale verdedigers kan misschien ook wel in vraag gesteld worden. Door die opstelling blijven er maar twee posities over centraal op het middenveld die vaak overlopen worden door ploegen met een driemansmiddenveld. Je kan met twee middenvelders met een groot loopvermogen veel compenseren, maar ook niet alles.

Misschien dat de Genk-trainer binnenkort overschakelt naar zijn geliefkoosde 4-3-3 om de verbinding tussen verdediging en aanval beter te laten verlopen en er geen al te groot gat te laten ontstaan tussen het verdedigend en aanvallend compartiment wat af en toe wel het geval is.

Intensiteit

Zo mogelijk het belangrijkste onderdeel van een goed voetballende ploeg is de intensiteit waarmee ze spelen, maar al te vaak worden er duels verloren of tweede ballen gerecupereerd. De gretigheid die Genk aan het begin van het seizoen tentoon stelde lijkt volledig verdwenen.

Wat Genk ontbreekt, zoals Genk-icoon Mark Hendrikx ook al opmerkte in Het Belang Van Limburg, is een aanjager. Een speler die de ploeg op sleeptouw neemt wanneer het even minder gaat. Een echte krijger, een leidersfiguur. Momenteel gaan de kopjes snel naar beneden bij Genk en is het enkel coach Van den Brom die langs de kant de longen uit zijn lijf roept om zijn ploeg kracht te geven en te motiveren.

Mentaliteit

Nu kan je blijven doorgaan over systemen, defensieve taken en creativiteit maar het grootste probleem bij de jongens van John Van den Brom zit hoogstwaarschijnlijk tussen de oren. “Winning is a habit” wordt weleens gezegd, maar dat geldt ook in de omgekeerde richting.

In de periode dat Genk 21 op 21 pakte in de competitie kwam het met vol zelfvertrouwen en goesting aan de start terwijl dat er nu tegenwoordig, om het met Van den Brom zijn woorden te zeggen, “met kak in de broek” wordt gespeeld.

Hun successen van vroeg op het seizoen hebben zich tegen het elftal gekeerd. Ze hebben met hun reeks van zeven overwinningen op rij de lat heel hoog gelegd en daar worden ze nu bij elke mindere prestatie genadeloos op afgemaakt. Ze zijn het slachtoffer van de hoge verwachtingen die ze zelf gecreëerd hebben.

Daarmee is hun derde plaats van op dit moment misschien wel een vergiftigd geschenk. Het zijn op dit moment Anderlecht, Oostende, Standard en Charleroi die naar boven kunnen kijken en een met Genk een mikpunt hebben terwijl ze vanuit de Luminus Arena alleen maar bang naar onder kijken.

Knop omdraaien

De enigen die de huidige situatie van Genk kunnen omdraaien zijn zijzelf en, om enigszins positief te blijven, dat kan sneller gebeuren dan je denkt. Op het vertrek van Joakim Maehle naar Atalanta Bergamo na zijn alle sterkhouders van tijdens hun goede periode dit seizoen gebleven, waaronder ook Gouden Stier Paul Onuachu.

Aan kwaliteit hebben ze dus weinig moeten inboeten. Bijna alle ingrediënten van de succesploeg van eind 2020 zijn nog aanwezig. Het zal er dus op aankomen hoe stressbestendig het Genkse elftal zal zijn nu er jacht gemaakt wordt op hun Play-off 1 plekje en hoe hard ze het zelf willen.

Programma

Genk heeft op dit moment alles zelf in handen met nog acht wedstrijden te gaan. In die acht wedstrijden gaan ze het merendeel van hun rechtstreeks concurrenten nog zelf bekampen. Er wachten hen nog duels met onder andere KV Oostende, Beerschot, Charleroi, Standard, Leuven en Antwerp. Allemaal op dit moment nog potentiële kandidaten voor Play-off 1. Een zwaar programma nog dus, maar als Van den Brom de machine weer aan de praat krijgt, hoeven ze van niemand schrik te hebben. 

Volledige programma Genk: 

13/02: Oostende - Genk

21/02: Genk - Beerschot

26/02: Charleroi - Genk

06/03: Genk - Cercle Brugge

20/03: Genk - Standard 

03/04: OHL - Genk

10/04: Genk - STVV

17/04: Antwerp - Genk