Penaltykiller Sven Dhoest ziet af van de coronamaatregelen: "Het waren zeer harde maanden voor mij"
Foto: © Photonews
Volg Voetbalkrant nu via WhatsApp!
Op zijn zeventiende speelde Sven Dhoest zijn eerste minuten voor Club Brugge. Nu, bijna tien jaar later, speelt de 26-jarige doelman bij FC Knokke. We zoeken hem nog eens op om te vragen hoe het met hem gesteld is.
Dag Sven, op je zeventiende maakte je jouw debuut voor Club Brugge. Kan je dat moment nog eens herbeleven?
"Ik zat al enkele maanden op de bank als tweede doelman. Je weet dat de kans zeer klein is dat je als tweede doelman tijdens een wedstrijd moet invallen, maar dat gebeurde toen wel. Colin Coosemans kreeg tegen Anderlecht rood en toen ging alles plots zeer snel. Het was die dag enorm hard aan het regenen en dus had ik een winterjas aan en een lange broek. Ik moest mij op een recordtempo omkleden en net voor ik op het veld kwam trapte Danny Verlinden nog enkele ballen naar mij om me op te warmen."
"Tijd om zenuwen of stress te krijgen had ik niet. Het moment dat ik van de middenlijn naar mijn doel liep leek wel eindeloos te duren. Het leek of ik een kilometer moest lopen, maar in realiteit was dat maar een goede vijftig meter. Ik stopte meteen een penalty, dus een beter debuut had ik niet kunnen wensen. De spionkop scandeerde meteen mijn naam en dat vergeet ik nooit."
(Vanaf 5'05")Meteen een penalty stoppen in je eerste minuut is zeer straf. Heb je nog vaker penalty's tegengehouden?
"Ja, in feite wel. Penalty's pakken is wel iets waar ik vrij goed in ben. Ik hou zelf bij hoeveel ik er stop. Ongeveer 6 à 7 penalty's op de 10 stop ik wel sinds dat moment. Het jaar na mijn debuut speelden we de halve finale van de Beker van België met de beloften. In de penaltyserie misten we zelf drie penalty's, maar ik pakte er vier. In de finale tegen Gent stopte ik opnieuw drie penalty's van de vijf."
"Ben ik daar speciaal in? Dat weet ik niet. Ik denk dat het vaak ook gaat om het psychologische bij de spelers. Ze beginnen vaak te twijfelen als ze weten dat je al enkele penalty's gepakt hebt. Dat geeft me steeds het voordeel tegenover hen."
Je werd in het seizoen 2014/15 uitgeleend aan Moeskroen, maar je speelde er niet. Had je dat zien aankomen?
"Nee, totaal niet. Ik vond mij toen zelfs veel beter dan de eerste doelman, Pierrick Cros. Ik raakte op een bepaald moment heel licht geblesseerd. Een dikke week later blesseerde Cros zich ook. Door mijn kleine blessure bleef ik op de bank en mocht de derde doelman, Patrick De Vlamynck, spelen. Hij was toen al 38 jaar, dus dacht ik dat ik na mijn blessure ook wel mijn kansen ging krijgen. Samen met jongens als Zinho Gano en Birger Verstraete zat ik dus een heel seizoen op de bank. Wij waren er om zo genoeg Belgen op het blad te hebben, maar niet om te spelen. Het was zeer duidelijk dat de Franse club Lille daar alles voor het zeggen had. Ik heb er achteraf wel wat spijt van, maar ik heb er goede lessen uit geleerd."
Ik vond mij toen zelfs veel beter dan de eerste doelman
Werk je, buiten het voetballen, nog steeds in het café van uw ouders?
"Ja, daar werk ik nog steeds. Nu met corona is het café natuurlijk toe, dus werk ik er niet. Ook met het wegvallen van het voetbal beleefde ik een zeer moeilijke periode. Ik ben een zeer sociaal iemand en heb graag veel volk rondom mij. 's Ochtends werkte ik steeds in het café, daarna ging ik trainen en dan kwam ik 's avonds terug in het café. Dat viel nu allemaal opeens weg."
"Van half november tot een week of vier terug waren zeer harde maanden voor mij. Het was snel donker, slecht weer en ik kon mijn werk niet meer uitvoeren. Dat kan nu nog steeds niet, maar het weer is toch al wat beter. Daar trek ik me enorm aan op. Ik kan eens gaan rijden met de fiets en eens gaan lopen, dat vind ik leuk. Ik ben natuurlijk niet de enige die hard getroffen is. Er zijn heel wat mensen die niet meer kunnen gaan werken, dat besef ik maar al te goed."
Snap je dat jullie competitie, 1ste Nationale, werd stilgelegd?
"Ja, ik denk dat dat de meest verantwoorde keuze was die ze konden maken. Dat 1A en 1B niet worden afgelast is ook logisch. Die wedstrijden worden uitgezonden op televisie en hebben dus financiëel een veel groter belang. Het is natuurlijk wel spijtig dat we niet meer kunnen spelen, want we beschikten echt wel over een leuke kern. Ik verwachtte dat we toch bij de top 4 zouden aanleunen. Het doel was om play-offs te spelen om dan over te gaan naar 1B, maar daar kunnen we dus nu niet voor zorgen. Ik ben zeer hongerig voor volgend seizoen!"
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief