Interview Exclusief- Mario Been, bijna vier jaar zonder club: "Ik heb zeker oren naar een nieuw avontuur"

In aanloop naar de bekerfinale blikken we volgende week terug op de vier Genkse bekeroverwinningen. De laatste beker werd acht jaar geleden behaald. Trainer van toen? Mario Been. Met hem haalden we herinneringen op aan de bekercampagne van 2013, waarover weldra meer op deze website. En passant deden we wat de sympathieke Nederlander het liefst van al doet: ouwehoeren over het mooiste spelletje ter wereld.

Mario, je laatste job als trainer dateert al van de zomer van 2017. Je was welgeteld… 6 weken coach van Apoel Nicosia. Wat is er gebeurd?

“Ik had het er naar mijn zin, maar plots kreeg ik een onenigheid met de voorzitter. Die dacht blijkbaar dat hij ook trainer moest zijn. Dat hoefde echt niet voor mij. Jammer, want we speelden enkele goede wedstrijden in de CL-voorronde tegen een Luxemburgs en Roemeens team.”

En sindsdien… de grote leegte. Kriebelt het nog om als coach ergens aan de slag te gaan, bijna vier jaar na je laatste job?

“Ja, toch wel. Ik zou zeker nog willen! Ik krijg nog wel eens aanbiedingen uit het Midden Oosten, maar daar zit ik eerlijk gezegd niet op te wachten. Enkele jaren geleden kreeg ik telefoon van Waasland-Beveren, maar dat draaide uiteindelijk op niets uit. Maar als er een club is met een leuk idee, dan heb ik daar zeker oren naar. Maar het is stil, laat het me zo stellen.”

Komt er een club met een leuk idee, dan heb ik daar zeker oren naar!

Met KRC Genk won je in 2013 de beker. Na Vergoossen en Broos ben je de coach die het langst aan het roer stond bij de Limburgers in de laatste 20 jaar. Beleefde je in Genk je hoogtepunt als coach?

“Even denken… Ik speelde met Excelsior kampioen in de Eerste Divisie. Met NEC, toch een kleine ploeg, behaalden we Europees voetbal. Natuurlijk, die beker met Genk is een échte prijs, hé. Dus die zet ik wel helemaal bovenaan. Ik heb bij Genk een geweldige tijd gehad, ik had het er ongelooflijk naar mijn zin.”

Ondanks het feit dat je al vier jaar geen team meer coachte, staat voetbal nog steeds centraal in je leven.

“Absoluut. Ik ben analist bij ESPN. Ik doe dat met heel veel plezier. Ik zit veel in de studio, maar ik ben ook een van de gelukkigen die ook vanuit het stadion een wedstrijd kan meepikken.”

Volg je de Belgische competitie?

“Ik bekijk heel veel wedstrijden, maar de Belgische competitie toch wat minder, eerlijk gezegd. Al kijk ik bijvoorbeeld wel altijd hoe John (van den Brom, nvdr.) het gedaan heeft met KRC Genk. Ze hebben een dip gekend, maar zijn nu toch aan een sterke reeks bezig.”

Al scheelde het geen haar of het was zonder John van den Brom geweest.

“Tja… Clubs geraken zo snel in paniek. Het is echt niet slecht om een trainer af en toe wat tijd te geven.”

Tot slot. Dé vraag aan iemand die zowel in België als Nederland aan de slag was: to BeNeLeague or not to BeNeLeague?

“Ik begrijp wel dat er voor de topclubs betere tegenstanders inzitten, en natuurlijk ook meer geld. Maar ik vind dat we in deze discussie niet mogen vergeten dat voetbal ook een sociale taak te vervullen heeft. De kleinere clubs krijgen ook eens graag Feyenoord of Ajax over de vloer. Zitten de mensen te wachten op Charleroi-Groningen? Met de Champions League, Europa League en Conference League zijn er in mijn ogen podia genoeg om je als club te meten op internationaal vlak. Alles draait al jaren prima, de BeNeLeague wordt een héél moeilijk verhaal.”

Bedankt, Mario! Hopelijk tot snel in de Jupiler Pro League!