Interview Ruben Geeraerts verliet Antwerp in zoektocht naar speelminuten: "Ritchie De Laet is een voorbeeld voor mij"

Een van die talentrijke youngsters is Ruben Geeraerts. De 20-jarige aanvaller maakte onlangs de overstap van Antwerp naar Deinze. Bij Deinze wil de voormalige jeugdinternational echt kennismaken met het profvoetbal.

Ruben, je belandde twee weken geleden bij Deinze. Wat is je eerste indruk van de club?

"Ik voelde me hier heel erg snel thuis. Iedereen is hier heel vriendelijk, er hangt een goede sfeer. Ook de trainingen zijn zeer goed, wel zwaar (lacht)."

Ruben Geeraerts wordt SKD! Hij tekent een contract van 1 jaar met optie. 🎯🧡🖤

Meer info 👉 https://t.co/6CQfTG4Lgk#IEDEREENSKD pic.twitter.com/aF0jqAKqtF

— KMSK Deinze (@KMSKDeinze) July 15, 2021

Met Wim De Decker loop je een oude bekende van bij Antwerp tegen het lijf. Speelde dat mee bij de overstap naar Deinze?

"Ja, toch wel! Ik weet hoe hij het voetbal ziet en dat ligt mij wel. Hij is iemand die mij veel tips geeft en apart neemt om me beter te maken. Dat typeert hem: hij praat met álle spelers. Maar ook aan assistenten Pieter-Jan Monteyne en Flavien Le Postolec kan ik alles vragen. Op training legden we de voorbije dagen vooral de nadruk op loopwerk en volume kweken, tactisch trainen volgt ongetwijfeld later nog."

Je tekende een contract voor één seizoen met optie op een bijkomende jaar. Een bewuste keuze?

"In onderling overleg leek ons dat het beste. De bedoeling is om dit seizoen minuten te maken en mijn kansen te grijpen. Doe ik dat naar behoren, dan wordt de optie ook gewoon gelicht, hoor."

Je bent een spits. Met Dylan De Belder en Lennart Mertens heb je wel te maken met stevige concurrentie.

"Dat is een feit. Zij hebben veel meer ervaring en veel meer bewezen dan ik, maar onze band is goed! Zij geven me tips en ik probeer veel op te steken van hen. Ik zal de concurrentie aangaan, wees maar gerust. Liefst speel ik als centrumspits, maar ik kan ook als flankaanvaller uit de voeten. Het is mijn ambitie om zoveel mogelijk minuten te maken dit seizoen. En als het kan pik ik daarin graag enkele goaltjes mee (lacht)."

Geen speelkansen op Bosuil

Je verliet Antwerp zonder een officiële match in het A-elftal gespeeld te hebben. 

"Klopt, ik speelde er bij de beloften. Gesprekken met de club bevestigden mijn vermoeden: de kans op speelgelegenheid bij het eerste elftal was bijna onbestaande. Dan ben ik gaan rondkijken en kwam ik vrij snel in contact met Deinze."

Bij de beloften kwam je ongetwijfeld vaak in contact met Didier Lamkel Zé. Hoe was jullie relatie?

"Tja... Hij doet regelmatig stommiteitenn hé. Maar wanneer hij meespeelde met de beloften, heb ik er nooit problemen mee gehad. Op het veld leeft hij op, heeft hij plezier. Dan kan hij gewoon zijn ding doen. Naast het veld is het vaak een ander verhaal."

Op je sociale media namen heel wat ervaren ex-ploegmaats de tijd om je succes toe te wensen met je transfer. Wie waren de mannen die je de voorbije jaren onder hun vleugels namen bij Antwerp?

"Dat zijn er heel wat, maar dan moet ik zeker Faris Haroun, de aanvoerder, noemen. Toch is het vooral Ritchie De Laet die de jonge mannen mee op sleeptouw nam. We komen uit dezelfde buurt en het klikte erg goed. Ritchie is een voorbeeld voor mij. Wat hij allemaal heeft bereikt, door er ontzettend hard voor te werken. Chapeau! Wat hij de voorbije jaren bij Antwerp gepresteerd heeft, is erg knap."

Tot slot: de aanvoerder van Deinze (Denis Prychynenko) is ambassadeur van Beerschot, terwijl jij van Antwerp komt. Dat moet vonken geven op training?

"Dat valt allemaal wel mee. Hoewel, het gaat er soms wel hard aan toe. Af en toe wordt er wel wat om gelachen en delen we steekjes uit, maar Denis is een toffe gast. Nu spelen we samen voor Deinze, dat is het belangrijkste. Samen gaan we voor het hoogst haalbare, kampioen spelen dus. Waarom zou dat niet mogelijk zijn als we een goede start hebben?"