Anderlecht speelde gelijk op bezoek bij Eupen

Vincent Kompany probeert een opstelling te vinden waarmee hij gevaar kan creëren. Am Kehrweg was dat in een 4-3-3 met Amuzu als diepste spits en Raman en Verschaeren op de flanken. Een gemiddeld 1m71 grote en een 65 kilo droog aan de haak aanval. Daar win je weinig duels mee tegen beren als Heris, Amat en Agbadou. 

Eén kans, één goal

Het was dan ook weer met een vergrootglas zoeken naar Brusselse kansen. Eupen had er wel een paar goeie, maar daar heb je Prevljak en Ngoy in de spits lopen. Die mannen kunnen wel een paar verdedigers bezighouden. Om kort te zijn: 't is moeilijk zonder echte spits. En Vincent Kompany heeft gelijk over die automatismen: die zijn er nog niet. 

Het aantal misverstanden was op één hand niet te tellen. Ashimeru leek nog nooit samengespeeld te hebben met sommige ploegmaats die hij toch al zes maanden kent. Het was dan ook verrassend dat Anderlecht op voorsprong kwam. En ook met een gelukje, want doelman Nurudeen - vorige week nog beslissend tegen Club Brugge - liet een schot van Amuzu glippen en Raman kon zijn eerste voor Anderlecht makkelijk binnentikken. Eén kans, één goal.

En dan denk je met nog vier minuten te gaan: ze gaan wel met een voorsprong de rust ingaan. Niet dus! De opgerukte Cools mocht van dichtbij ongehinderd voorbij Van Crombrugge koppen. Bij Eupen ging het ook recht naar doel. Het gebrei aan de andere kant was soms echt wel overdreven. 

Refaelov

De tweede helft was wel meer open, maar de meeste en beste kansen waren voor Eupen. N'Dri raakte de deklat, Ngoy de paal, Beck de deklat, Ngoy dwong Van Crombrugge tot een redding... En Anderlecht zette daar een kopbal van Murillo tegen de dwarsligger tegenover. Op een gegeven moment ga je je toch afvragen waarom Anderlecht Refaelov ging halen. Wanneer ga je hem dan wel kunnen gebruiken?

Twintig minuten voor tijd dus. En ineens ging het spel wel verticaal vooruit. Een Gouden Schoen op de bank zetten vinden we sowieso wel een beetje vreemd. Zeker als je ploeg al niet bulkt van de creativiteit. 't is nu ook niet dat die pressing al zoveel opgebracht heeft. Op het einde kwam er nog wat druk, maar ja... u weet wel... een echte spits...