Analyse Is Anderlecht nu echt vertrokken of toch nog niet?

Met een pijnlijke nederlaag in de Brusselse derby tegen Union en een gelijkspel op het veld van Eupen was Anderlecht slecht gestart aan de competitie. De Brusselaars speelden niet het beste voetbal, maakten defensief heel wat fouten en het was overduidelijk dat er een echte spits miste. De Europese verplaatsing naar Laçi in de voorrondes van de Conference League was dan ook meteen met het mes op de keel. Na een overtuigende 0-3 zege in Albanië keerde de rust in Brussel even terug, maar toch werd er met enige spanning uitgekeken naar de wedstrijd van afgelopen weekend tegen Seraing. Na die wedstrijd met een 3-0 zege te hebben afgesloten was er van fluitconcerten of boegeroep geen sprake meer, enkel laaiend enthousiaste fans rond het Astridpark zondagavond.

Een type-elftal

Wat Kompany in het verleden vaak verweten werd was dat hij geen type-elftal had. Wekelijks veranderden 3 à 4 spelers in de basiself van Anderlecht. Dat is redelijk veel als je wil dat de ploeg zich volledig op elkaar inspeelt. Ook dit seizoen werd er al heel wat veranderd van opstelling. Tegen Union begon paars-wit met een 4-4-2. Op Eupen & Laçi werd er gespeeld met een 3-5-2 om dan tegen Seraing toch weer over te schakelen naar een 4-4-2. De vaste waarden in elke wedstrijd van dit seizoen waren Hendrik Van Crombrugge in doel, Wesley Hoedt in de centrale verdediging, Sergio Gómez op linksachter, Yari Verschaeren op de linker- of rechterflank, Josh Cullen op het middenveld en Benito Raman als (valse) spits. Het type-elftal van paars-wit bestaat dus uit zes namen. Dat betekent dat vijf namen nog niet vastliggen, of wel?

Op de rechtsachterpositie koos Kompany twee keer voor Killian Sardella en twee keer voor Amir Murillo. De Panamees sukkelde in het begin van de competitie nog met de gevolgen van zijn coronabesmetting en viel tegen Union ook zeer ongelukkig in. Tegen Seraing toonde hij wel al waarom hij eerder in dat type-elftal hoort dan Killian Sardella. Over de positie van rechtsachter bestaat dus weinig discussie. Centraal achterin heeft Kompany in een 3-5-2 systeem de mogelijkheid om zowel Manchester City-huurling Taylor Harwood-Bellis als Hannes Delcroix op te stellen, maar als hij een 4-4-2 systeem wil toepassen zal hij toch een keuze moeten maken tussen de twee jonge verdedigers. Momenteel is Delcroix aan een beter seizoen bezig dan Harwood-Bellis en zie ik ook geen reden waarom Kompany zou opteren voor de huurling. Ook Lior Refaelov en Kristoffer Olsson lijken zeker van een plek in de basis. In de spits wijzen alle pijlen nu richting Joshua Zirkzee. Zijn enige concurrent is Isaac Kiese Thelin, en dat duel lijkt appeltje-eitje voor de huurling van Bayern München. 

Sterktes van het seizoensbegin 

De absolute sterkhouder van Anderlecht bleek toch gewoon Lior Refaelov te zijn. Tegen Laçi stond de Israëliër voor het eerst in de basis en hij toonde met twee assists en een doelpunt ook meteen waarom. Tegen Seraing speelde Refaelov ook een goede wedstrijd. Sergio Gómez is een tweede lichtpunt. De 20-jarige Spanjaard die deze zomer werd gehaald bij Borussia Dortmund maakt zijn truitje iedere keer nat. Dat is wat de supporters willen zien. Tegen Union was hij goed voor een assist, tegen Seraing wist hij zelfs te scoren. Als derde positieve punt zetten we best Hendrik Van Crombrugge in het licht. Vorig seizoen was de Belgische doelman lang buiten strijd met een blessure, maar dit seizoen liet hij al zien wat paars-wit vorig seizoen miste, namelijk een betrouwbaar sluitstuk. Timon Wellenreuther kon afgelopen seizoen alles behalve overtuigen en zou deze transferperiode nog andere oorden mogen opzoeken. De transfer van Joshua Zirkzee lijkt ook zeer gunstig voor Anderlecht. Zijn eerste wedstrijd was veelbelovend, maar we kunnen nog geen conclusies trekken. De jonge Nederlander zal zijn handen vol hebben om Lukas Nmecha te doen vergeten.

Zwaktes van het seizoensbegin

Tegen Union viel Killian Sardella voor de zoveelste keer door de mand. Hij is nog maar pas negentien jaar oud, maar na 39 wedstrijden is de balans toch dat hij te kort komt als basisspeler bij paars-wit. Een uitleenbeurt zou niet slecht zijn voor de jonge Belg. Nieuwkomer Taylor Harwood-Bellis overtuigde ook nog niet achterin bij paars-wit. De huurling van Manchester City valt vooral voetballend door de mand. Bij het uitverdedigen maakt hij het zich vaak zodanig moeilijk dat zijn passes bij de tegenstander eindigen. Ook hij is nog maar negentien jaar oud en dus is het moeilijk om hem na amper twee wedstrijden al af te schrijven. Ten slotte is de definitieve transfer van Majeed Ashimeru ook nog geen succes gebleken. Na een degelijke uitleenbeurt vorig seizoen werd hij voor 1,5 miljoen aangekocht. Dit seizoen begon hij niet al te goed en zijn plek lijkt nu ook wel echt op de bank en als invaller te gaan worden. 

Is de trein nu vertrokken of niet?

Op vier wedstrijden tijd lijkt Anderlecht enorme stappen te hebben gezet. Geen enkele topclub begon vlekkeloos aan het seizoen en zo zien we dat paars-wit van de G5 enkel Club Brugge voor moet laten gaan. Genk, Standard en Gent doen alle drie slechter en ook Antwerp staat onder de Brusselaars. Als Kompany kan vasthouden aan de grote lijnen van zijn type-elftal moet Anderlecht klaar zijn om dit seizoen mee te strijden voor minsten plaats twee. Na volgende week volgen de eerste echte testen voor Kompany's Anderlecht. Ze spelen dan tegen Gent, Genk, KV Mechelen, Standard, Oostende en Club Brugge. Dat worden dus cruciale weken voor het seizoen van Anderlecht. Momenteel lijken ze gewapend te zijn om die strijd aan te gaan en misschien zelfs met een positief raport af te sluiten.