't Is gebeurd! Italianen verliezen voor het eerst in meer dan drie jaar (!) Spanje wacht op... België?

We moeten zeggen: het was best een opzwepend sfeertje in San Siro voor Italië tegen Spanje. Beide supportersgroepen zaten zonder problemen tussen elkaar, maar het was duidelijk dat ze geen liefde voelden voor elkaars nationale elftallen.

Donnarumma van god naar kop van jut in Milaan

En dan was er nog het geval Donnarumma. Groot geworden bij AC Milan, maar vertrokken naar PSG. En dat hadden de Milanista hem niet vergeven. 

Elke baltoets werd begeleid door een striemend fluitconcert. Het ging zelfs tussen de oren zitten van de anders onverstoorbare doelman, die een groot aandeel had in de EK-titel van de Squadra. Een ogenschijnlijk ongevaarlijk schot liet hij als een beginneling door zijn handen slippen en gelukkig voor hem was het tegen de paal.

Maar op dat moment stond Spanje wel al op voorsprong. Oyarzabal en Sarabia teisterden de flanken van de Italianen en bij een voorzet van die eerste was Ferran Torres er als de kippen bij om binnen te duwen. De Italianen leken de match nochtans makkelijk in handen te kunnen nemen, maar - en dat gebeurt niet veel - ze lieten zich in sluwheid pakken.

Wat een talent!

Luis Enrique had het zo geregeld dat Jorginho zich amper met de Italiaanse opbouw kon bemoeien, want die had zijn handen vol met Koke en Gavi. Surprise van de chef die laatste. 17 jaar en 6 maanden out en de jongste Spaanse international. Enorm talent! Vista, branie, inzet, loopvermogen... De arme Jorginho stond bijwijlen te kijken: 'wie moet ik nu als eerste volgen?'

Die ene keer dat hij wel een goeie pass kon geven op Bernardeschi was het bijna prijs. Insigne miste even later helemaal alleen voor Unai. Maarhet werd quasi hopeloos toen Bonucci - terecht - zijn tweede geel kreeg. Met tien man en zonder de ervaren kapitein achteraan... Ferran Torres maakte net voor de rust zijn tweede en deed de boeken toe. Zelfde hoofdrolspelers, met Oyarzabal weer als aangever.

Terwijl Unai in de eerste helft nog redelijk wat werk had, was dat in de tweede helft wel heel beperkt. Spanje tikte de bal rond en liet de tien thuisspelers lopen dat het een lieve lust was. Kansloos! Tot een tien minuten voor tijd Spanje te veel risico's pakte en de kansen ervoor had laten liggen. Met 2 tegen 0 - hoe is het mogelijk? - maakte Pellegrini er  1-2 van. Maar daar bleef het bij. En nu België? Dat moeten we morgen zien...