Waarom Mehdi Carcela maar best de loopschoenen aantrekt: zijn kans komt

Leye was de man van wit en zwart zonder grijs. Hij nam begin dit seizoen de beslissing om het drietal niet meer te gebruiken en zou daarbij gebleven zijn. Luka Elsner liet gisteren al verstaan dat Dussenne en Carcela een eerlijke kans zullen krijgen. Die eerste zou trouwens wel eens een verrassend snelle rehabilitatie kunnen maken, want de Rouches zitten met een nijpend verdedigerstekort. Wees niet verbaasd als hij zaterdag al in de kern zit.

Carcela is een ander geval. Dussenne heeft zich de hele tijd fit gehouden, maar de Marokkaanse Belg was al nooit het grootste trainingsbeest en een verblijf in de B-kern heeft zijn fysieke paraatheid niet meteen deugd gedaan. Waarom zou hij dan mogen hopen op een nieuwe kans? Wel, Elsner is ook niet blind. Standard heeft nul creativiteit in de ploeg als Amallah zijn dagje niet heeft. En zoals eerder al geschreven: die is ook niet echt bestand tegen zoveel druk op zijn schouders.

In Luik is er ook amper geld om tijdens de winter een nieuwe creatieveling binnen te halen. Ergo: Carcela trekt maar beter zo snel mogelijk zijn loopschoenen aan, want de kans dat ook hij straks wordt opgevist is een pak groter geworden. Het zou zomaar kunnen dat de eergevoelige aanvallende middenvelder dat ook effectief doet. Zijn beste periodes in zijn carrière kende hij telkens hij iets te bewijzen had. 

Bij zijn doorbraak, bij zijn terugkeer van het Russische Anzi Makhachkala, bij zijn terugkeer van het Spaanse Granada, na zijn horrorblessure in 2011,... Daar kan Elsner op inspelen, want hij heeft hem nodig. Net zoals Carcela een nieuwe coach nodig had.