Anderlecht met bloed, zweet en tranen naar kwartfinale na winst in strafschoppenreeks
Foto: © photonews
't Was weer zo'n bekermatch waarin het alle kanten uitging met Anderlecht. Na 20 minuten stond Seraing 2-0 voor na twee strafschoppen, Anderlecht zette dat nog voor de rust recht via Kouamé. Na de rust werd het al snel 2-3 en 3-3. En daarna... moesten strafschoppen de beslissing brengen.
De smeekbede van de fans van Anderlecht werd verhoord: Marco Kana kreeg eindelijk nog eens een kans van Vincent Kompany. In 2021 had de verdedigende middenvelder tot nu toe... 9 minuten in de competitie op de teller staan. Da's pijnlijk voor een jongen die een tijdje zo goed als titularis was. Ook Yari Verschaeren kreeg een basisplaats en Amuzu verhuisde naar de bank.
Cadeautjes voor alle brave jongens
Anderlecht was weer met heel veel goeie bedoelingen begonnen, maar zelfs Sinterklaas koopt daar niks voor. In Seraing was die een weekje te vroeg gekomen, want de goedheilige man stond mee op het veld bij de voorstelling van de ploegen. En hij speelde ook mee bij Anderlecht in verschillende gedaantes. Magallan liet zich aftroeven door de vroeg ingevallen Sambu en wou dat rechtzetten. Strafschop natuurlijk en Maziz maakte er 1-0 van.
Het moeten wel heel brave boontjes geweest zijn bij Seraing dit jaar, want Anderlecht vond dat ze nog niet genoeg gekregen hadden. Maziz ging gretig over het voetje van Refaelov en de bal ging nogmaals op de stip. Deze keer mocht Mikautadze scoren: 2-0. En dan krijgt Anderlecht het normaal gezien heel moeilijk om nog iets te creëren.
Maar niet deze keer. 't Was aan Seraing om cadeautjes uit te delen. De Brusselaars beukten keer op keer op linksback Sambu en uiteindelijk begaf die. Murillo gaf eerst een lage voorzet richting Kouamé, die makkelijk binnen duwde. Twee minuten daarna was het aan Verschaeren om het leer op het hoofd van de Ivoriaan te schilderen en hij scoorde opnieuw. Daarbij willen we opmerken dat Kana heel sterk voetbalde en altijd de oplossing vooruit zocht.
Verdediging Anderlecht weer wankel
De tweede helft was vijf minuten bezig en Anderlecht stond op voorsprong. Deze keer kregen zij de penalty nadat Cissé Refaelov onderuit haalde in de zestien. De Israeli regelde het zelf vanop 11 meter... Maar weer volstond het niet, want Seraing scoorde weer via Maziz. Mooie goal, maar die verdediging van Anderlecht daar hebben ze op Whatsapp een emoticon voor: 'aapje met handen voor de ogen'.
De mentaliteit zit er nog steeds niet in bij de hoofdstedelingen. Ze hebben niet die drive om de voorsprong uit te breiden. Er zijn er ook een paar die zich vragen mogen stellen bij hun ingesteldheid. Joshua Zirkzee bijvoorbeeld. De Nederlander zet druk zonder zich moe te willen maken, hij gaat in duel alsof hij van glas is en loopt diep aan de intensiteit van een salonvoetballer. Kompany wisselde hem meer dan terecht. En dan is er nog Hoedt, die soms denkt Virgil van Dijk te zijn.
Het duel ging naar verlengingen, maar eigenlijk had Seraing in de reguliere speeltijd meer drive en wil om te winnen getoond. Anderlecht voetbalde grote momenten van de match weer zo steriel. Het niveau ging met rasse schreden naar beneden en uiteraard moest een penaltyreeks de beslissing brengen.
Nadrani schoot hoog over, Van Crombrugge pakte de inzet van Del Fabro en Murillo schoot de beslissende binnen. Wat een thriller was dit!