Analyse Uitgespuwd in november, herrezen in december: het charmeoffensief van Cercle Brugge
Na het ontslag van Yves Vanderhaeghe kreeg Cercle Brugge de wind van voren. "Het einde van de sympathieke Vereniging", klonkt het. Exact een maand later ziet de wereld er helemaal anders uit. Een Belgisch getint Cercle Brugge won zieltjes en speelde zich met positief voetbal in de middenmoot.
Meteen na het ontslag van Yves Vanderhaeghe werd Dominik Thalhammer, een nobele onbekende, aangesteld als coach. De Oostenrijker deed bij zijn aanstelling zijn visie uit de doeken: opnieuw een trainer die met powerplay en hoge pressing zal spelen, weliswaar bij een ploeg die tegen degradatie knokt. De scepsis was groot, maar al snel overtuigde de Oostenrijker met de manier waarop hij zijn ploeg liet spelen.
15 op 18
Vlak voor zijn ontslag luidde Yves Vanderhaeghe nog de kentering in met een 3-1-zege tegen KV Mechelen. Dominik Thalhammer pikte de draad op en won achtereenvolgens van Kortrijk, STVV en Seraing. De Oostenrijkse T1 verdient dan ook een pluim. Hij zou zich kunnen ingraven en speculeren op een ingeving van wervelwind Rabbi Matondo, maar dat doet hij niet. Cercle neemt risico's in de pressing, zelfs afgelopen weekend tegen Club Brugge. Eens het balbezit heroverd is, moet meteen diepgang gezocht worden. Dat Cercle meteen punten oogst in de nieuwe speelstijl, is allesbehalve evident.
🎶 De Cercle van Bruggeeeee! 🟢⚫️ #ploegvantstad #levecercle pic.twitter.com/qN7KZCG0P1
— Cercle Brugge (@cercleofficial) December 26, 2021
Enkel op het veld van koploper Union moest Cercle Brugge de duimen leggen. De Vereniging kwam in het Dudenpark 0-2 op voorsprong, maar had het geluk niet aan zijn zijde. De gelijkmaker van Union kwam er na een onwaarschijnlijke scrimmage, het eigen doelpunt van Daland in de slotminuut was er eentje voor de compilaties op YouTube.
Belgisch
Met het vertrek van Yves Vanderhaeghe leefde de angst dat de West-Vlaamse identiteit van de Vereniging helemaal overboord zou gaan. Cercle bewees de voorbije weken dat het meer is dan de satellietclub van AS Monaco.
In de Brugse derby begon Cercle Brugge met liefst vier jongens uit eigen kweek aan de partij: Robbe Decostere (23), Charles Vanhoutte (23), Thibo Somers (22) en Olivier Deman (21). Met daarnast ook nog Senna Miangue (24) en Hannes Van der Bruggen (28) aan de aftrap, kleurde de Vereniging Belgisch.
𝐂𝐞𝐫𝐜𝐥𝐞 won zondag de 𝔅𝔯𝔲𝔤𝔰𝔢 𝔡𝔢𝔯𝔟𝔶 met:
— Cercle Brugge (@cercleofficial) December 27, 2021
➡️ 4 eigen opgeleide jeugdspelers (Decostere, Vanhoutte, Somers en Deman) in de basiself; met Cassaert en Sampers zaten er nog 2 jeugdproducten op de bank
➡️ een gemiddelde leeftijd van 23,08 jaar!
🟢⚫️ #CerClu #levecercle pic.twitter.com/EfSP1MfBXw
Balansoefening
In nauwelijks een maand tijd klom Cercle Brugge op van een degradatieplaats naar stek elf in het klassement. Is Cercle Brugge helemaal terug? Moeilijk te zeggen, daarvoor zijn de wonden voor de fans wellicht te vers. Maar dat de Vereniging door zijn frisse manier van voetballen en selectiepolitiek zieltjes aan het winnen is, staat buiten kijf. Het evenwicht tussen jonge buitenlanders klaarstomen voor het grote werk zonder daarbij je eigen identiteit te verloochenen, blijft balanceren op een slappe koord. Die balansoefening wordt in 2022 en de jaren die volgen een van de voornaamste aandachtspunten van Vincent Goemaere en co.
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief