Interview Nicky Hayen maakt in Wales kennis met nieuwe voetbalcultuur: "Dingen die in België normaal zijn, zijn hier vernieuwend

Nicky, een overgang naar Haverfordwest County is niet de meest logische overstap. Hoe ben je daar beland?

Via via ben ik in contact gekomen met deze club. Ik moet eerlijk toegeven dat ik eerst niet al te warm liep, want ik ken de competitie in Wales allerminst. Toen ik de vacature zag, was ik getriggerd. "Welshe Premier League-club zoekt professionele manager om binnen drie jaar Europees voetbal te halen", klonk het onder meer. De voorzitter contacteerde me en gaf me meteen een aangenaam gevoel. Een week -en vele gesprekken later- was alles in kannen en kruiken. 

Je bent niet alleen aangesteld als manager? 

Klopt, daarnaast ben ik ook technisch directeur. Het is de bedoeling dat ik de komende jaren de sportieve lijnen uitzet. Ook naar onze jeugdacademie toe probeer ik mee te werken aan de visie. Bovendien zijn we ook op zoek naar partnerships. Zo ben ik op gesprek geweest bij STVV, binnenkort zit ik samen met een andere Belgische club. Er zijn ook al contacten geweest in Zweden en in de nabije toekomst ga ik ook op werkbezoek in de Premier League en het Championship.

Dingen die in België de normaalste zaken ter wereld zijn, zijn hier vernieuwend

Je stapte begin januari over, maar hebt tot dusver nog maar twee keer langs de zijlijn gestaan. Hoe komt dat?

Omwille van covid heeft de competitie een tijdlang stilgelegen. Bovendien duurde het een eeuwigheid vooraleer mijn werkvergunning in orde was, waardoor ik geen trainingen mocht leiden of mocht coachen tijdens wedstrijden. In mijn twee eerste wedstrijden konden we meteen winnen, een leuke binnenkomer dus.

In de Welshe media sprak men zowaar al van een 'Nicky Hayen-effect'...

Daar ben ik niet mee bezig, ik volg sowieso niet al te veel wat er in de media verschijnt. Ik hoor van de voorzitter en de mensen binnen de club dat er positief gereageerd wordt op onze manier van spelen. Het is mijn taak om deze club stap voor stap te professionaliseren. Want vergeet niet dat onze kern uit semi-profs bestaat, op enkele spelers na. Dingen die in België de normaalste zaken ter wereld zijn, zijn hier vernieuwend. Er is slechts één echte profploeg in Wales: The New Saints. Zij spelen bijna elk seizoen kampioen.

Op het vlak van data?

Zeker. De GPS-resultaten waren al langer beschikbaar, maar daar werd tot voor kort nauwelijks mee aan de slag gegaan. Ook bij video-analyses gaan we nu op tactisch vlak veel dieper dan voorheen. Ik moet mijn jongens trouwens feliciteren met de manier waarop ze al die nieuwigheden oppikken. Ik heb nooit eerder gezien dat een ploeg op amper twee à drie weken tijd zoveel vooruitgang geboekt heeft, vooral dan op vlak van balbezit en expected goals.

Qua intensiteit is het verschil met de Jupiler Pro League niet zo groot als iedereen zou denken

Zonder te beweren een fervent volger te zijn van het voetbal in Wales: is 'kick and rush' nog steeds eerder de regel dan de uitzondering?

De meeste ploegen spelen hier erg direct voetbal. Lange bal, duel en tweede bal winnen... De voorzitter wil -net als ik- verzorgd voetbal zien. Voor mijn komst zag ik veel wedstrijden van deze ploeg en ik was ervan overtuigd dat ze tot deze speelstijl in staat waren, ondanks de lage klassering (Haverfordwest County stond voorlaatste toen Hayen overnam, red.). Onze manier van voetballen wordt erg positief onthaald. Het vertrouwen en plezier spat ervan af. Wat me nog het meest van al pleziert, is dat mensen me kwamen zeggen dat de club een identiteit kreeg. Iedereen moet weten waarvoor we staan: verzorgd voetbal van achteruit, met veel intensiteit en strijd. Qua data en high intensity runs is het verschil met de Jupiler Pro League echt niet zo groot als iedereen zou denken. Los van de kwaliteit wordt hier met een enorm hoge intensiteit gevoetbald.

Wat zijn de ambities?

Dit seizoen is het zaak om niet te degraderen. Dankzij de twee zeges op rij hebben we ademruimte en kunnen we naar boven kijken. Maar het is pas volgend seizoen dat we voor de top zes willen gaan. Na de reguliere competitie speelt de top zes een minicompetitie voor de verdeling van de Europese tickets. Met deze groep lijkt me dat een realistische doelstelling.

Je vertrok zonder je gezin naar Wales, wat niet evident moet zijn. 

Laat ons eerlijk zijn: natuurlijk zou ik liever dichter bij huis werken en 's avonds naar huis terugkeren. Tegenwoordig is het hoe dan ook mogelijk om bijna constant in contact te staan met elkaar. Bovendien werkt mijn vrouw voltijds en onze jongens gaan naar school en trainen quasi dagelijks bij STVV. Het mag dan voor iedereen druk zijn, elkaar missen doe je sowieso. De voorzitter benadrukte al enkele keren dat, als ik die nood zou voelen, steeds even kan terugkeren naar België. Dat toont nogmaals de menselijkheid en bereidwilligheid die hier heerst. Maar ik ben professioneel: ik laat niet zomaar een training of vriendschappelijke wedstrijd schieten.

Het mag dan voor iedereen druk zijn, elkaar missen doe je sowieso

Het valt op dat je al veel verder kijkt dan dit seizoen. Een snelle terugkeer naar België is dus niet aan de orde?

Ik ben altijd bereid om te luisteren naar geïnteresseerde clubs. Ik heb hier een contract tot juni 2023, met een optie op nog een extra seizoen. Op dit moment loopt alles op wieltjes, maar ik ben realistisch genoeg om te beseffen dat het tij in het voetbal snel kan keren. In mijn contract is een afkoopsom opgenomen. Al heeft de voorzitter die bewust laag gehouden, want hij denkt ook aan mijn carrière. Gezien het familiale aspect zal ik bij een interessant voorstel alle pro's en contra's afwegen. Maar dat zal altijd in open overleg met de club zijn.