Dion Cools blikt terug op zijn Brugse jaren: "Niet alles uitgehaald" en "De Ketelaere was dat jongetje dat ineens naast mij zat"

Bij Zulte Waregem zat hij vooral op de bank en - ondanks een veelbelovend begin - belandde hij daar ook bij Club Brugge. "De eerste twee seizoenen onder Michel Preud’homme speelde ik omzeggens alles, maar na de komst van Clinton Mata raakte ik mijn plaats kwijt", vertelt hij in KVW. "Als ik nu op die periode terugkijk, moet ik zeggen dat ik er niet het maximale van mijn potentieel heb uitgehaald. Absoluut niet. Oké, ik was nogal een speelvogel."

"Ik had er meer kunnen uithalen door meer aan mezelf en eigen glorie te denken. Ik dacht vooral in het belang van het team en nam daarbij geen risico’s om mij meer te laten zien. In plaats van een actie op te zetten of zelf aan te leggen, legde ik de bal nog eens opzij.”

“Indien ik wat egoïstischer was geweest, had ik meer dan acht goals gemaakt, denk ik. Dat had mooier geoogd, waardoor ik misschien een stap hogerop had kunnen zetten. Ik heb mijn steentje bijgedragen maar er werd niet over mij gesproken, snap je? En plots speelde ik niet meer."

Zijn Clubjaren vergeet hij echte rniet. "Club blijft nog wel altijd mijn club, ik heb nog veel contact met een aantal spelers. Best grappig, ik heb Charles De Ketelaere nog gekend als dat jongetje dat plots in Westkapelle naast mij in de kleedkamer zat. En nu is hij de ster van het Belgische voetbal. Zo snel kan het gaan.”