Weduwe openhartig over lijdensweg van Miguel Van Damme: "Bij de volgende match van Cercle ben ik er niet meer, zei hij plots"

Dobbelaere vertelt onder meer hoe praten over de dood min of meer taboe was. "Wij hebben daar eigenlijk nooit over gepraat. "Morgen", zei Miguel telkens weer. Uiteindelijk heeft Shani, mijn zus, dat gesprek met hem gehad. Alles is er gezegd. Wie zijn kist moest dragen, dat mensen geld moesten storten voor kanker in plaats van bloemen te geven, en dat er muziek van André Hazes gespeeld moest worden. "Maar maak er ook geen schlagerfestival van", had hij gezegd."

Half maart kwam tijdens een gesprek de volgende thuiswedstrijd van Cercle Brugge ter sprake, die op drie april op het programma stond. Van Damme verbaasde iedereen door te zeggen: "Dan ben ik er niet meer." Kyana Dobbelaere: "Dat klopte niet, maar het was zijn manier om te zeggen dat ik het moest regelen. De dagen daarop zijn zijn vrienden langsgekomen. Een living vol kloeke beren die aan het wenen waren, Miguel toonde geen emotie meer. Ze zijn nog samen op restaurant geweest, maar Miguel was er niet meer écht bij." 

"Miguel koos voor palliatieve sedatie in plaats van euthanasie, wat hij te bruusk vond. Toen hij zijn spuitje kreeg, weende ik. Dat vond hij niet leuk, want we mochten geen drama maken. Hij wou nog één ding: de tv aanzetten, want Barcelona speelde. "Mijn lievelingsploeg", zei hij, waarna hij 'ssst' deed, alsof alles gezegd was. En dan viel hij in slaap. In de nacht die volgde, gleed hij weg", besluit de moedige Kyana Dobbelaere.