Geen hoogstaande, wel zinderende finale van de Europa League: Frankfurt trekt aan het langste eind na strafschoppen

Ooit naar een concert van Aerosmith geweest? Wel, wat de Rangers- en Frankfurt-fans produceerden qua decibels zal ongeveer tien keer zo veel geweest zijn... nog voor de match begon. De sfeer zat er enorm in. 't Was gewoon een heksenketel te noemen. Die mannen hadden ook al uren - sommigen dagen - 'opgewarmd' voor het belangrijkste duel in jaren van hun clubs.

Er zaten er zo'n 40.000 in het stadion, daarbuiten zat een veelvoud ervan. Twee karakterclubs tegen elkaar. Academisch voetbal verwacht je daar niet meteen van. Strijd des te meer. En de teneur was al na vijf minuten gezet. Lundstram hees zijn voet veel te hoog en raakte Frankfurt-kapitein Rode aan het hoofd. Die moest minutenlang verzorgd worden aan een hoofdwonde, maar van opgeven wou hij uiteraard niet weten.

Frankfurt opende het best met pogingen van Kamada en twee keer Knauff, maar doelman McGregor speelde zijn rol. Gaandeweg herstelden de Rangers het evenwicht. Op vechtlust... Wat had je anders van Schotten verwacht. En toen het spelpeil van hun ploeg - iets - omhoogging, gingen ook de decibels weer de lucht in. Oorverdovend bij momenten. Op het veld moest het echter nog allemaal losbarsten.

Een paar kansjes, maar niks overdreven spectaculair. Het publiek was op niveau, de artiesten op het podium leken aan het voorprogramma bezig. Steven Tyler hadden we nog niet gezien. Een echte topper kregen we ook nooit te zien. Na de rust ging het wel los. Een schot van Lindstrom dwarrelde naast, Ryan kreeg een open schietkans en was dat geen penalty op Borré? Goldson had geen bal en wel de voet. Da's in ons handboek nog steeds strafschop. 

Aan de overkant was het wel raak: Tuta struikelde schijnbaar over zijn eigen voeten en gaf Aribo vrije baan richting doel. De concurrent van ex-Anderlecht-spits Roofe schoof ijskoud binnen. De blauwe kant van het stadion 'snoepte' ervan! Frankfurt reageerde via Kostic, die op één of andere manier de bal wist voor te krijgen en Rafael Borré wist te bereiken. De Colombiaan mocht zomaar een voorzet tussen twee verdedigers binnenduwen. Tijd voor de witten om zich te laten gaan.

Het schouwspel beterde er wel niet op. We kregen verlengingen en daarin had Kent de beste kans in de laatste minuut van de tweede verlenging, maar doelman Trapp stak er nog een beentje voor. Geen goals in de verlengingen en dus werden het ook nog strafschoppen. Je kan maar waar voor je geld krijgen als je er zoveel voor over had om naar Sevilla te reizen. 

Doelman Kevin Trapp pakte daarin de strafschop van Aaron Ramsey en dat volstond voor de eindwinst. Het was de enige strafschop die gepakt of gemist werd.