Analyse 📷 🎥 Voetbalkrant neemt u mee doorheen het uitzonderlijke Europese voetbaljaar 2021/2022

Beginnen doen we bij de finale van de Europa League, waar Voetbalkrant ook zelf live ter plaatse was. De laatste keer dat beide clubs nog eens een Europese prijs pakten, dateert al van de jaren '70 en '80, maar dit seizoen stonden Eintracht Frankfurt en Rangers lijnrecht tegenover elkaar in een ongewone finale van de Europa League. Twee van de fanatiekste supporterskernen van Europa, dat moest vonken geven. De sfeer zat er dan ook al voor de wedstrijd meteen goed in.

Het parcours van beide ploegen naar die finale valt indrukwekkend te noemen. Zo schakelde Frankfurt onder meer Barcelona en West Ham uit, en legde Rangers Dortmund en Leipzig over de knie. Stuk voor stuk serieuze kandidaten voor eindwinst dus.

De finale zelf bleef echter zwaar onder de verwachtingen steken. Was het het warme weer in Sevilla? Het fysieke spel van beide ploegen? Een combinatie van beide? Niemand zal het zeggen, al waren de supporters van beide ploegen wel op de afspraak.

Uiteindelijk werd de finale in een bloedstollende penalty-reeks in het voordeel van Frankfurt beslist. Rafael Santos Borré, die Frankfurt in minuut 70 al een reddingsboei toewierp met de 1-1 na mistasten in de verdediging van Rangers, was ook in de strafschoppenreeks de grote held. De Colombiaan, die tot 2021 nog bij River Plate in Argentinië voetbalde, trapte de beslissende strafschop tegen de touwen.

Schlemiel van de avond daarentegen: uitgerekend Aaron Ramsey. De 31-jarige ex-speler van Arsenal had er mede door blessures sowieso al een dramatische uitleenbeurt opzitten bij Rangers, maar tot slot van rekening was hij de enige die zijn penalty, na een aarzelende aanloop, miste in een uiterst spannende finale. Misschien maar goed ook, want als hij had gescoord, was er misschien wel weer een grote bekendheid kort daarna overleden. Op internet wordt het "de vloek van Ramsey" genoemd. In ieder geval gaat Rangers de aankoopoptie op de Welschman niet lichten, en keert hij volgend seizoen gewoon weer terug naar Juventus.

and now uefa cup pic.twitter.com/7X3j4K0Wi0

— can (@saintofthesemt) May 18, 2022

Aaron Ramsey saved a lot of lives tonight. Guy's a hero. He knew that scoring in a European Final would've turned the curse up to 11, so he did the brave thing and missed.

Aaron... pic.twitter.com/TMzK2m6uXa

— Jason Gray 🏴󠁧󠁢󠁳󠁣󠁴󠁿🇪🇺 (@TheGrimJay) May 19, 2022

Van Sevilla naar... Sevilla

Voor bijzondere finales blijven we nog even in Sevilla, waar uitgerekend Real Betis voor de eerste keer sinds 2005 nog eens een beker (van Spanje) achter haar naam mocht zetten. Normaal gezien is het grote broer Sevilla FC (recordhouder in de EL met 6 stuks) dat de trofeeën de lucht in mag steken, maar ditmaal is het de stadsgenoot die mag vieren. Real Betis wint de Copa Del Rey na penalties tegen Valencia.

#Deportes FÚTBOL BETIS - Pellegrini: "Dijimos que íbamos a venir a la Plaza Nueva; aquí está la Copa" https://t.co/gcoqIlg4Nn pic.twitter.com/ZxIh9Pr9on

— Juan Antonio Tirado (@jatirado_oc) April 24, 2022

De gelijkenissen tussen de Europa League-finale en die van de Copa Del Rey waren dit seizoen alvast treffend. Beide gespeeld in Sevilla, twee onverwachte finalisten (Betis en Valencia) en een gelijkaardig matchverloop. Een gesloten wedstrijd eindigde op 1-1, waardoor strafschoppen moesten bepalen wie de 120ste editie van de Spaanse beker mee naar huis mocht nemen.

De 19-jarige Yunus Musah, die nog bij de jeugd van Arsenal speelde, is de pineut voor Valencia. Hij is de enige in de reeks die zijn penalty mist, door na een bijzonder vreemde aanloop huizenhoog over te trappen. Uiteindelijk is het andere jonkie Juan Miranda (22), uitgeleend door Barcelona, die de beslissende strafschop tegen de touwen trapt.

Real Betis mag zich voor het eerst sinds 2005 nog eens bekerwinnaar noemen, Manuel Pellegrini (ex-City) pakt voor het eerst in 6 jaar nog eens een prijs.

Yo me acuerdo que aquí los sin estadio le cantaban "Pellegrini, Pellegrini,🎵 que amargado se te ve🎶
no pudiste dar la vuelta 🎶..."

Campeón con Universidad Católica, LDU Quito, San Lorenzo, River, el City y ahora campeón de #CopaDelRey con el Betis. Yo lo veo feliz #alerta pic.twitter.com/viL8lAQqck

— Alejandro Cortés (@ascortes) April 24, 2022

"Milano non è Milan, Italia è Milan!"

"Ik stop niet, alvorens ik een prijs heb gewonnen met AC Milan", aldus ene Zlatan Ibrahimovic in februari dit jaar. Wel, de Zweedse topspits kan op zijn 40ste met voetbalpensioen, want hij bezorgde I Rossoneri voor het eerst in maar liefst 11 seizoenen nog eens een Scudetto. Niet alleen eindigde het met amper 2 punten voorsprong op stadsrivaal Inter, het heeft nu ook evenveel (19) titels als de Nerazzurri. AC Milan is na meer dan 10 donkere jaren terug van weggeweest.

Zlatan Ibrahimovic's speech in the AC Milan dressing room 🔥

🎥 acmilan pic.twitter.com/6Ebc8OI7vv

— Odd_Fiesta𓃵 (@Tamuno_Jorge) May 24, 2022

Een driestrijd tussen de twee Milanese clubs en Napoli: zo zag het er een heel seizoen naar uit in de Serie A, maar pas toen het Napoli van Dries Mertens op speeldag 33 en 34 de rol moest lossen (na duur opeenvolgend puntenverlies tegen Roma en op Empoli), werden de laatste 5 speeldagen een tweedstrijd tussen Milan en Inter.

De twee Milanese clubs gaven elkaar geen duimbreed toe. Zo bleven de uiteindelijke verhoudingen, Milan eerste op twee punten van Inter, voor de laatste 6 speeldagen standhouden. Inter mocht dan wel het veel betere doelpuntensaldo (45 ten opzichte van 31) hebben, en met Lautaro Martinez de derde best scorende spits in de gehele Serie A (21 doelpunten), het was uiteindelijk het stugge collectief van Milan dat de titel wist binnen te halen. Die eerste Scudetto in 11 jaar heeft het in grote mate te danken aan seizoensrevelatie Rafael Leao (helemaal links op de foto), die samen met Alexis Saelemaekers de flanken afdweilde bij de Milanezen en goed was voor 11 doelpunten en 8 assists.

Geen Galatasaray, Fenerbahce of Besiktas, maar...

Op naar een ander fanatiek voetballand: Turkije. Daar werd geen enkele van de drie topclubs kampioen, Galatasaray en Besiktas vinden we pas terug op plaatsen 13 en 6, maar kon Trabzonspor voor het eerst in bijna 40 jaar nog eens het Turkse kampioenschap binnenhalen. En op wat voor manier: met maar liefst 8 punten voorsprong op nummer 2 Fenerbahce werden de Bordeaux-Blauwen met de vingers in de neus kampioen van Turkije. De ontlading na 42 jaar wachten was dan ook bijzonder groot...

Ben daha iyisini yapana kadar en iyisi bu. Teşekkürler sevgilim Trabzonspor ❤️💙 pic.twitter.com/Xg1JsqHGVq

— Aslan Kar (@aslankartv) May 1, 2022

Groot aandeel in de 7de titel van Trabzonspor: voormalig Club Brugge-speler Stefano Denswil (29). De Nederlandse verdediger, die vorig seizoen door Genoa werd uitgeleend aan Club Brugge, was dit jaar als huurspeler van Trabzonspor goed voor 28 wedstrijden in de Süper Lig.

Trainer Abdullah Avci, die zijn gehele loopbaan coach was in Turkije, gaf voor Elf Voetbal aan al veel eerder te willen samenwerken met Denswil. "Als trainer van Besiktas wilde ik Stefano al aantrekken. Vanaf het moment dat hij kwam (naar Trabzonspor, red), belandde hij links in het centrum en heeft hij aan alle verwachtingen voldaan. Stefano was een belangrijke kracht voor ons", aldus de coach van de kersverse Turkse kampioen. Denswil wordt nu ook beloond voor zijn goede seizoen: de Noord-Turken hebben de aankoopoptie in het contract van de Nederlander gelicht, die voor 3 seizoenen bijtekend in Turkije.

Stefano Denswil 👑 pic.twitter.com/eNmLbxVIty

— Trabzonspor France 🇫🇷🏆 (@Trabzonspor_FR) June 16, 2022

Eindigen waar het begonnen is

We eindigen waar het begonnen is: bij een Europese finale. De eerste jaargang van de Conference League had meteen een verrassende finale in petto: Feyenoord tegen Roma. Oftewel Cyriel Dessers tegen José Mourinho. Dessers wou na een sterk seizoen bij de Rotterdammers, waarin hij goed was voor 21 doelpunten en 6 assists in totaal, de kers op de taart zetten door zijn allereerste Europese prijs binnen te halen.

Het mocht echter niet baten. De Romeinen kwamen op het half uur op voorsprong, na mistasten in de Feynoordse verdediging, en mochten achteraf vooral doelman Rui Patricio bedanken, die met enkele fenomenale saves AS Roma een eerste Europese prijs ooit bezorgde. Voor José Mourinho daarentegen is het al zijn 5de: hij is de eerste coach ooit die zowel de Champions League, Europa League, als Conference League achter zijn naam mag zetten. Dat de Portugese succescoach de Roma-aanhang bejubelde door hen "speciale fans" te noemen naar aanvang van de finale, lijkt geholpen te hebben...

🏆 José Mourinho | ROMA 🟨🟥 pic.twitter.com/ICoN8ASs8B

— AS Roma (@OfficialASRoma) May 26, 2022

De troostprijs is tot slot voor Dessers, die na een bijzonder sterke campagne ook topschutter geworden is in de Conference League met 10 doelpunten. Al is een gouden opportuniteit om eens een Europese beker te pakken nu wel vervlogen, aangezien hij volgend seizoen met Genk geen Europees voetbal speelt. De 27-jarige spits gaf voor de Nigeriaanse media wel al aan zijn terugkeer naar Genk niet als definitief te zien. "Het is mogelijk dat ik een transfer naar het buitenland zal maken. Ik heb een goed seizoen achter de rug. Dit is misschien wel dé kans voor mij."