Saintfiet, genomineerd bij tien beste coaches van heel continent: "Belgische clubs gaan trainers halen die veel minder gepresteerd hebben dan wij"

Saintfiet leidde Gambia bij hun eerste deelname naar de kwartfinales van de laatste editie van de Afrika Cup. Een prestatie die veel meer aandacht verdiende dan ze in België gekregen heeft. "Het is toch wel een beetje frappant. Met een club die 150ste stond in de wereld, achter Luxemburg, en toch werd er met geen woord over gerept in het grootste voetbalmagazine van het land", zucht Saintfiet bij Voetbalkrant. com.

Voor zichzelf heeft de 49-jarige trainer zich daar al bij neergelegd, maar hij vindt het vooral spijtig dat er zoveel andere Belgische coaches in het buitenland geen erkenning krijgen. "In België krijg je weinig aandacht als je in het buitenland werkt, maar in eigen land nog geen naam hebt gemaakt. Clement, Gerets, Preud'homme... Die werden gevolgd als ze de grens over trokken. Maar jongens als Sven Vandenbroeck, Fuat Capa, ikzelf... We hebben al jaren successen in het buitenland, maar daar wordt amper over gesproken. Belgische clubs gaan dan trainers halen die veel minder gepresteerd hebben, terwijl de eigen coaches amper in beeld komen."

Het stoort Saintfiet dat Belgische clubs nobele onbekenden gaan halen terwijl er kwaliteit van eigen bodem beschikbaar is. "Kijk naar Sven Vandenbroeck. Die werd kampioen in Tanzania en doet het nu enorm goed in Marokko. Hij was in gesprek met KV Mechelen, maar die gaan dan voor de coach van de nummer 12 in Nederland (Danny Buijs, nvdr.). Het werk van Belgische trainers wordt onderbelicht. Dat heeft ook te maken met een gebrek aan kennis van onze voetbalvolgers. Frankrijk, Spanje, Engeland, Italië,... daar kennen we wel wat van. Maar dat je in Tanzania elke match voor 40 tot 60.000 mensen speelt, dat er 2000 man de trainingen volgt... Dat is een ver-van-ons-bed-show."

Vandenbroeck was in gesprek met KV Mechelen, maar daar gingen ze voor de trainer van de 12de in Nederland

Saintfiet wil het dan ook niet zozeer op zichzelf betrekken. "Ik noem me een voorvechter voor de Belgische coaches", knipoogt hij. "Maar niemand in België weet bijvoorbeeld dat ik geselecteerd ben bij de tien beste coaches van een heel continent. Daar zitten drie Europeanen bij Carlos Quieroz (ex-Real Madrid), Vahid Halilhodiz (ex-Japan, Ivoorkust, PSG...) en ik. Pas op, ik ga dat niet winnen, maar het is toch al een eer. Dat is een mooi rijtje."

Bij Gambia wordt hij geëerd als een held en hij zit er voorlopig dan ook goed. "Ik zeg zeker niet nee tegen een Belgische club, maar ik ga zeker niet meer eender waar instappen. Er waren 1B-clubs die kwamen aankloppen en dat heb ik geweigerd. Ik heb op vier continenten gecoacht, ik heb 90 FIFA-interlands op mijn palamares. Dat is na Guy Thijs het meeste van alle Belgische trainers."

Saintfiet heeft intussen wel de naam van landentrainer en niet van clubcoach. "Ik heb nochtans betere statistieken met de clubs die ik getraind heb. Een bondscoach moet meer op het psychologische en het tactische werken terwijl een clubcoach het totaalpakket is. Ik heb tien nationale ploegen getraind en ik vind dat aangenaam. Elke wedstrijd is van topbelang. Er staat altijd druk op. Maar ik zie mezelf niet enkel als bondscoach."

Ik ben geen globetrotter, dat was uit noodzaak

En ook niet als globetrotter. Nochtans heeft hij de afgelopen 20 jaar de wereld afgereisd. "Maar de laatste drie jaar woon ik terug vast in Mol, waar ik ook opgegroeid ben. Met mijn dochtertje van drie wou ik dat ook. Het heeft me verrijkt om de wereld te zien, maar ik ben ook honkvast. Mijn spelers bij Gambia spelen ook veelal in Europa en ik ga ze van hieruit bekijken. Ik word gezien als avonturier, maar dat was meer uit noodzaak."

Initieel was het immers de bedoeling om een carrière in België uit te bouwen. "Ik ben op mijn 24ste begonnen als trainer en wou hogerop. Die kansen kwamen er in het buitenland en niet in België. Als ik zie dat er soms trainers worden aangesteld in België die enkel Spaans spreken, kan je je daar vragen over stellen qua communicatie. Ik spreek vloeiend Nederlands, Engels, Duits en Frans en dat appreciëren ze wel elders, dat je kan spreken met je eigen spelers."