Column Hoe de VAR voor minder discussie kan zorgen

Afgelopen weekend was het weer zo ver. In de match tussen Standard en Cercle Brugge moest de VAR ingrijpen. Er was een strafschopfout op Aron Donnum die eerst niet werd gefloten. De VAR kwam tussenbeide en de strafschop werd alsnog gefloten.

Die fase zorgde voor weinig frustraties, maar in het verleden was dat al eens anders. Een buitenspellijn die niet goed kan getrokken worden (denk maar aan Standard-Cercle Brugge vorig seizoen), duidelijk handspel dat niet gefloten wordt of een duidelijke strafschopfout of een schwalbe die fout beoordeeld wordt. 

CHALLENGES

Er zijn al veel middelen ingezet om de werking van de VAR te verbeteren: extra geld, betere communicatie, een centrale plaats om de fases te beoordelen in de plaats van te werken met een busje aan het stadion. Noem maar op. 

Ondanks die middelen zijn er nog altijd frustraties. In andere sporten bestaat de VAR al langer dan in het voetbal. Denk maar aan tennis, hockey, basketbal of rugby. Daar wordt er op een andere manier gewerkt. Spelers en ploegen mogen gebruik maken van challenges. Zijn ze met iets niet akkoord, dan laten ze dat weten aan de scheidsrechter en ze vragen een challenge. Over die specifieke fase wordt er dan beoordeeld. 

In mei van dit jaar stelde Serie A-voorzitter Lorenzo Casini in La Politica nel Pallone om het huidige systeem van de VAR drastisch te veranderen. Dat was naar aanleiding van een penaltyfase in een wedstrijd tussen Fiorentina en AS Roma. José Mourinho was achteraf woedend over de gefloten penalty. Elke ploeg moet volgens Casini 1 of 2 challenges krijgen per wedstrijd. Volgens hem kan er dan nog weinig fout gaan. 

COMMUNICATIE EN BEELDEN

Er kan ook weinig fout gaan. Een wedstrijd is bezig. Er gebeurt iets dubieus. In een duel, bijvoorbeeld, komt een aanvaller ten val, maar de scheidsrechter laat dat passeren. De aanvallende ploeg is daar niet mee akkoord. Ze gaan verhaal halen bij de scheidsrechter en leggen uit wat er volgens hen gebeurd is. Ze vragen een challenge aan en de VAR kijkt of dat klopt. Daarover wordt dan een beslissing genomen. Heb je het juist, dan behoud je de challenge. Anders ben je die kwijt. 

Ook mag er iets extra zijn. Iedereen mag horen over wat het gaat. Dus: de communicatie tussen de scheidsrechters, de spelers en de VAR kan het hele stadion horen. Ook diegenen die naar de wedstrijd op tv of via een livestream volgen, kunnen alles horen. Ook de beelden die de VAR bekijkt, kan iedereen in het stadion of op zijn scherm zien. Zo zijn er ook minder frustraties bij de supporters en zijn er geen vragen meer over wat de VAR precies aan het doen was tijdens zijn interventie. In het tennis, basketbal, hockey en rugby zijn ook alle beelden te zien en is alles te horen. Dat zou het voetbal op veel vlakken verbeteren en tot minder frustraties en discussies leiden.