Analyse Welk type coach is Scott Parker, de hoofdkandidaat om Carl Hoefkens op te volgen bij Club Brugge?
Foto: © photonews
Volg Voetbalkrant nu via WhatsApp!
Scott Parker is nadrukkelijk in beeld om bij Club Brugge de opvolger te worden van Carl Hoefkens. Ook bij Norwich staat de Engelsman op de radar. Als hij toch bij Club zou belanden, is het de moeite om eens na te gaan wat voor type coach Parker is en voor welk voetbal hij staat.
Qua profiel is het niet onlogisch dat Club Brugge bij Scott Parker is terechtgekomen. Met zijn 42 jaar is Parker een nog jonge coach. Tegelijkertijd heeft Parker al bewezen dat hij doelstellingen kan bereiken wanneer hij een kern met voldoende kwaliteit tot zijn beschikking heeft. Zowel Fulham als Bournemouth werden door Parker naar promotie geleid.
Bij Fulham, waar hij zijn spelerscarrière beëindigde, ging dat via een vierde plek in de competitie en de eindronde. Bij Bournemouth via een tweede plaats en dus rechtstreekse promotie. Het avontuur in de Premier League bij diezelfde clubs was geen succes. Wat Brugge mogelijk wel kan aanspreken, is dat Parker zo wel al enige ervaring heeft opgedaan in één van de grootste competities in Europa.
Bournemouth-periode in Championship meest relevant
Bovendien is het daar met bescheiden clubs opboksen tegen ploegen met veel meer financiële middelen en dient de spelwijze daar dan ook aan aangepast te worden. Het meest interessante om uit te concluderen wat voor een coach de ex-middenvelder bij Club Brugge zou zijn, is wellicht om zijn meest recente parcours uit The Championship onder de loep te nemen.
De schaduw van Eddie Howe, die daar acht jaar aan de slag was geweest, hing nog over Bournemouth toen Parker in juni 2021 Jonathan Woodgate opvolgde. Parker slaagde erin om uit die schaduw te treden door een eigen speelwijze uit te tekenen. Die bestond uit het controleren van het balbezit, op te bouwen van achteraan en het spel verleggen van de ene flank naar de andere.
Tactische discipline
Zijn voorkeur ging daarbij uit naar een 4-2-3-1 in balbezit, al werd van zijn spelers eenzelfde tactische discipline gevraagd wanneer een andere veldbezetting gehanteerd werd. Bij het ontregelen van de defensies van de tegenstander werd gebruik gemaakt van overlaps, vaak als een afleidingsmanoeuvre om de opponent nog meer tegen het doel te plakken.
De gecreëerde ruimte langs de binnenkant werd dan gebruikt om via snelle combinaties het verschil te maken. In defensief opzicht liet Parker dan weer zijn spelers de paslijnen afsnijden en ook een lichte druk zetten op de jongens van de tegenstander die mogelijk de bal zouden kunnen ontvangen. Om zo de ruimtes klein te houden. Bij omschakelmomenten gaf Parker de voorkeur aan direct voetbal.
Niet ver afstappen van succesformule
Hoewel elke spelerskern uiteraard zeer verschillend is, zal Parker niet geneigd zijn om heel ver van zijn succesformule in zijn eerste seizoen bij Bournemouth af te stappen, ervan uitgaande dat hij een ploeg onder zijn hoede krijgt waar hij de top mee kan ambiëren. Aan het Club-bestuur om te bepalen in welke mate het deze aanpak kan smaken en, zoja, erin te slagen de coach van zijn voorkeur binnen te hengelen.
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief