Jelle Vossen bezorgt moedig Zulte Waregem bij rentree aan Gaverbeek puntje in degradatiestrijd
Foto: © photonews
Zulte Waregem wilde zijn goede vorm van de voorbije weken bevestigen en voor het eerst in heel lang nog eens (eventjes) op een niet-degradatieplaats terechtkomen. Dan moest het wel voorbij seizoensrevelatie Westerlo. Wat dat opleverde aan de Gaverbeek?
Zulte Waregem won in de midweek op bezoek bij RSC Anderlecht en wilde op dat elan doorgaan. Mbaye Leye deed dat met een erg aanvallend ingesteld team. Novatus Miroshi kwam erin als derde centrale verdediger, ook Ndour kreeg zijn kans.
Westerlo van zijn kant had 0 op 6 gepakt, maar wel indruk gemaakt in de wedstrijd tegen Genk. Voorin kreeg Dorgeles Nene de voorkeur op Vetokele, ook Van Eenoo en de opnieuw fitte Reynolds kregen basisplekken van De Roeck.
Snelle voorsprong Westerlo
Bij de eerste echte mogelijkheid was het meteen prijs voor De Kemphanen. Madsen schilderde een corner op het hoofd van Foster, waarna Neustädter van dichtbij tegen de touwen kon trappen. Het had veel weg van een "who did it" in een true crime-situatie: Bossut keek naar onder meer Fadera en Gano die niet verdedigden, en eigenlijk lag de bal bij de corner ook niet stil.
De 0-1 kwam echter wel op het bord en in een teleurstellende eerste helft kwam Westerlo via Nene Dorgeles nog dichter bij de 0-2 dan de thuisploeg bij een gelijkmaker: Bossut lag goed in de weg van de spits.
Drive na rust
Het was wachten op een nieuw elan en dat kwam er na de koffie. Leye bracht Vossen en Lopez in de plaats van Rommens en Sormo en ging zo nog wat aanvallender intenties tonen. Het leverde snel ook wat kansjes op, maar Westerlo hield aanvankelijk makkelijk stand.
Door de extra drive die Essevee aan de dag legde vielen er ook meer en meer gaatjes in de defensie. Wie gaatjes prikt, weet dat piercings ook al eens kunnen gaan ontstoken - ondanks goede zorgen. En dan is het altijd opletten; maar Foster vond telkens Bossut op zijn weg.
Vossen doet het
En dus gingen we naar een prangend wedstrijdeinde, waarbij het soms allemaal wat te onzorgvuldig was - zeker in de omschakeling. Essevee bleef wel zoeken en een dik kwartier voor tijd kon Jelle Vossen bij zijn rentree in eigen huis de 1-1 heel fraai tegen de touwen koppen na een voorzet van de ook al ingevallen Drambaev.
De thuisploeg rook bloed en wilde meer, maar Bolat stond meteen bal op een nieuwe kans voor Vossen. De goalie van Westerlo nam steeds meer zijn tijd en werd steeds vaker belegerd. De kers op de taart van het verjaardagsfeestje ontbrak: Drambaev, Brüls & co hadden het vizier echter nét niet goed afgesteld en Vossen raakte de lat. Het bleef zo bij een billijk gelijkspel, waar beide ploegen weinig mee opschieten.