Hoe CEO Bossaert zowat iedereen tegen zich in het harnas joeg, exit was onvermijdelijk

Tussen voorzitter Paul Van den Bulck - die door Bossaert zelf werd binnengehaald - en de CEO zat het al een tijdje scheef. Dat ging dan vooral over de werking en wie welke verantwoordelijkheid had. 

Bossaert vond dat de voorzitter vooral een ceremoniële functie diende te hebben en de Raad van Bestuur een controlerende functie. Met andere woorden: ze moesten zich niet te veel met zijn werk bemoeien.

Zo zit Van den Bulck niet in elkaar en hij werd geruggesteund door de Pro League-clubs, die hun onvrede al een paar keer duidelijk gemaakt hadden. De bonus van 100.000 euro die Bossaert zichzelf toekende, was daarbij de stok die ze nodig hadden om tot ontslag over te gaan.

Bij de Pro League waren ze niet blij met de uitgaven bij de voetbalbond. Denk maar aan hoe de technische staf intussen afgeslankt is. Ook dat Roberto Martinez zo lang mocht aanblijven nadat de resultaten zichtbaar minder werden, was een doorn in het oog van de profclubs.

Dat binnen de Raad van Bestuur nu minstens 7 van de 10 (waarvan één Bossaert is) leden stemden voor een ontslag laat de onvrede duidelijk merken. Zij vonden al langer dat Bossaert 'cavalier seul' speelde en alles naar zich wou toetrekken.