Analyse Hij scoort al twee maanden niet ... en toch is hij eens te meer dé kampioenenmaker van Antwerp

Na de nederlaag op 19 maart tegen Charleroi heeft Royal Antwerp de inhaalrace ingezet en verloor het geen enkel punt meer.

Ondertussen staat het sinds de zege tegen KRC Genk zelfs op kop in het klassement. Nog vier keer winnen en de titel is altijd binnen.

Doelpuntenmachine gestokt

Opmerkelijk: net in die twee maanden heeft Vincent Janssen geen enkel doelpunt meer weten te scoren in de competitie. Zijn teller staat al even stil op 16 goals en 5 assists.

Er was wel het doelpunt in de finale van de Beker van België vanop de stip, tegen Genk miste hij zelfs een elfmeter. Een teken van een gebrek aan vertrouwen? 

Het klinkt contradictorisch en/of paradoxaal dat net wanneer de doelpuntenmachine stokt, Antwerp net de punten begint te pakken.  

Of misschien ook niet: Vincent Janssen loopt meer dan ooit vuile meters en is daarbij de eerste aanjager in het systeem van coach van Bommel. 

Teruglopen naar achteren, in de rug kruipen van middenvelders van de tegenpartij en zo ballen recupereren: sterk werk. En ook in aanvallend opzicht is hij meer dan ooit afspeelpunt.

Ook in zijn beste periode in het buitenland scoorde hij niet noodzakelijk veel doelpunten om toch mooie dingen te laten zien. 

Meer zelfs: Janssen neemt risico's in zijn passing (50-60% geslaagde passes de laatste paar wedstrijden, waar dat normaal gezien boven de 70% is voor hem) en daarmee brengt hij net anderen meer in stelling.

Harde werker

Kerk, Ekkelenkamp, Balikwisha, Vermeeren, Keita, ... Het gevaar komt stilaan van overal. Met dank nét aan de bliksemafleider vooraan.

Zijn drukzetten op doelman Vandevoordt waardoor Balikwisha uiteindelijk profiteerde? Dat is exemplarisch. En dan zal het doelpunt wel vallen op het juiste moment: de goal van de titel zou hem op basis van zijn werkkracht zeker gegund zijn.