De grote hoop van Antwerp en Genk zijn... de jongeren van Club Brugge

En dat is misschien niet eens zo slecht voor de concurrentie van Union. Genk moet rekenen op puntenverlies van de Brusselaars. Antwerp hoopt erop, want als zij even goed doen als Union zijn ze altijd kampioen met dat half puntje meer dat ze krijgen. 

Geen motivatie meer

Bij Club hebben we de laatste weken gezien dat het de matchen te veel zijn voor de gelauwerde spelers. Zij hebben niets meer om voor te spelen en dat viel er soms ook aan te zien. Zij die alles gewonnen hebben, speelden enkel voor de eer. Da's duidelijk niet genoeg motivatie gebleken, behalve tegen Antwerp natuurlijk.

De supporters hadden hen voor die twee wedstrijden opgefokt. Nu is het omgekeerde het geval: ze willen dat ze verliezen tegen Union, zodat Antwerp geen kampioen zou worden. Afgelopen zondag werd er zelfs gejuicht door de Club-aanhang telkens Genk scoorde. Dat zal in het Dudenpark niet anders zijn.

Geen risico's meer

Maar De Mil gaat geen risico's meer lopen met jongens als Buchanan, Olsen, Mata en Meijer. Noa Lang zou dan weer fit zijn, maar wat voor belang heeft die nog om voluit te spelen? Straks moet hij met Oranje aan de slag in de Nations League en hij wil zich daar bewijzen. Een blessure nu zou een serieuze domper zijn.

Zo goed als zeker stuurt De Mil straks zijn jongeren het veld in. Antonio Nusa, Cisse Sandra, Kamal Sowah, zelfs Homma Shion... allemaal mogen ze op een basisplaats hopen. Of zoals Talbi Chemsdine op een lange invalsbeurt. Maar dat is het enige waar de concurrenten zich aan kunnen optrekken: die mannen zullen zich willen bewijzen. Net als Jack Hendry, die voor een transfer speelt.

Zonder twijfel zal Ronny Deila straks in de tribune zitten om zijn ploeg te bekijken. Een eerste indruk maak je maar één keer. Veel van die jongens hopen volgend seizoen helemaal door te breken. Of ze in staat zijn om een eveneens gedecimeerd Union te verslaan? Dat valt af te wachten.