Analyse Het ene probleem is quasi opgelost, het volgende dient zich aan bij Anderlecht: Fredberg heeft meer werk dan gedacht

De rode kaart voor Anders Dreyer brengt Brian Riemer immers in de problemen voor volgende week tegen Westerlo. Hij heeft bijna geen andere keuze dan Alexis Flips meteen als rechtsbuiten te posteren. Of het moet zijn dat hij Mario Stroeykens, die zowat overal gebruikt kan worden, daar zet.

Amper alternatieven

Maar dat lost het probleem op de flanken niet op. Anderlecht kreeg veel te weinig van de jongens aan de buitenkant de eerste drie matchen. Dat het stilaan problematisch wordt, hebben ze in de kantoren van Neerpede ook begrepen. 

Er zitten amper flankspelers in de kern en Flips is eigenlijk aangetrokken om als creatieve middenvelder centraal te spelen. Amuzu kan al drie wedstrijden amper voor dreiging zorgen en kan zijn snelheid te weinig uitspelen. En bij Ciske blijft het probleem: zijn keuzes in de laatste helft van het veld.

Dreyer heeft dan weer een gebrek aan snelheid, maar kan wel die laatste pass geven en hard schieten van iets verder. Alleen komt hij amper in die positie, waardoor hij het grootste deel van zijn kwaliteiten verliest.

Dure vogels

Als Rits, Delaney en Augustinsson erbij komen, zijn zowat alle posities dubbel of meer bezet. Enkel voor de flanken zijn er geen alternatieven. En Amuzu wil eigenlijk nog steeds vertrekken. Fredberg heeft echter al veel uitgegeven en goeie flankspelers met een actie zijn duur.

Het frustreert Dolberg ook, maar dat zie je niet aan de Deen, die stoïcijns positie blijft kiezen, hopend op een goeie bal. Die komen er niet momenteel. Dat hij meer steun moet krijgen, is duidelijk voor iedereen. Maar kan Fredberg de komende weken daar nog een oplossing voor vinden?