Opinie Is dit de reden waarom Castagne uithaalde naar Courtois? Ze zouden beter wat meer als Lukaku zijn
Foto: © photonews
Volg Voetbalkrant nu via Instagram!
Het is de laatste jaren niet allemaal peis en vree geweest binnen de kleedkamer van de Rode Duivels. De sfeer was opperbest in de beginperiode van Roberto Martinez, maar gaandeweg begon er iets te broeden. Zeker na het mislukte WK in Qatar.
Thibaut Courtois is bijvoorbeeld altijd al een haantje geweest. Na de uitschakeling op het EK in Frankrijk was het ook al hommeles in de vestiaire en werden er harde woorden gespuwd. Er werd echter afgesproken als een blok naar buiten te komen en de pers te woord te staan.
Samenspelen met degradanten
Daar hield ook iedereen zich aan, behalve Courtois. Die ging met het been vooruit door op de tactiek van toenmalig bondscoach Marc Wilmots. Courtois werd toen al gezien als één van de beste doelmannen ter wereld en stond gekend om zijn uitgesproken meningen.
Na de thuismatch tegen Oostenrijk was het opnieuw zover. Hij - als meest succesvolle Duivel ooit - moest samenspelen met jongens die gedegradeerd waren met hun club. Een niet zo subtiele verwijzing naar spelers als Dodi Lukebakio, Youri Tielemans, Wout Faes en … Timothy Castagne. Die laatste drie waren net gezakt met Leicester City.
Op dat moment nog heel pijnlijk en het is aangekomen bij sommigen, niet in het minst bij Castagne. Die is nu toch al sinds 2019 basisspeler bij de nationale ploeg en had wat meer respect verwacht van iemand die de kapiteinsband ambieerde.
Een beetje meer zoals Lukaku zijn
Maar blijkbaar draagt de eergierige Courtois ook nog grieven vanuit het verleden mee. In zijn column in Het Nieuwsblad vertelt Peter Vandenbempt hoe de Duivels voor het WK in Brazilië naar de Champions League-finale tussen Atlético en Real Madrid keken en een heel aantal spelers rechtveerden toen Sergio Ramos in de laatste minuut Courtois klopte. Dat verhaal kwam de doelman aan de oren.
Grote kinderen die ruzieën: 'ja maar, hij heeft gezegd dat...' In een ideale wereld zijn het allemaal vrienden en strijdmakkers, maar zo werkt het in weinig kleedkamers. Een minimum aan respect voor elkaar mag echter wel, zowel bij Castagne als bij Courtois in dit voorbeeld.
Conclusie: iedereen gaat zijn ego wat opzij moeten zetten als ze bij de nationale ploeg komen. Kijk naar Romelu Lukaku. Ja, die kan grote uitspraken doen, maar op het trainingsveld, op de match en in de vestiaire is hij de ideale leider. Een verbindingspersoon tussen jegud en gevestigde waarden. Als Courtois dat ook was/wordt, is hij wel kapiteinsmateriaal.
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief