De talenten waar Anderlecht-trainers niet in geloofden, maar die zeven jaar later zo'n 25 miljoen waard zijn: één verhaal is wel héél pijnlijk

De eerste beschrijving gaat natuurlijk over Dodi Lukebakio. Dodi was een speelvogel toen hij jong was. Hij fladderde door het leven en over de velden omdat hij op 16-jarige leeftijd al gewoon onhoudbaar was voor zijn leeftijdsgenoten. Als de winger er zin in had liep of dribbelde hij er iedereen af. 

Weiler kon niet om met 'onvolwassen houding'

Op zijn 17de nam Besnik Hasi, die een enorm potentieel in hem zag, hem bij de A-kern en liet hem de tweede helft van het seizoen 2015-2016 heel veel spelen. Maar Hasi kon dan wel streng overkomen naar de buitenwereld, zijn kern bestuurde hij niet als een politie-agent. Eens te laat komen werd al snel met de mantel der liefde bedekt.

Daar kwam een einde aan toen in het seizoen 2016-2017 René Weiler arriveerde. Het hielp natuurlijk ook niet dat Lukebakio op diens eerste training al te laat was. In het anderhalf seizoen Weiler zou hij - na 18 matchen onder Hasi - geen enkele match voor de Zwitser spelen. 

Nochtans hebben er jeugdtrainers proberen inpraten op Weiler, maar die mochten dan weer vrezen voor hun toekomst bij de club, want Weiler duldde geen tegenspraak. Uiteindelijk zou Charleroi hem kopen voor 2,6 miljoen en voor 5 miljoen verkopen aan Watford. Tegenwoordig is hij ruim over de 20 miljoen waard.

Want Lukebakio heeft zijn wilde haren helemaal verloren. Hij trouwde, zorgde voor prestaties op het veld en zijn coaches zijn wild van hem. 

Pijnlijkste verhaal van allemaal

Maar het pijnlijkste verhaal is toch Orel Mangala. We kunnen u zeggen dat er in de jeugdopleiding van paars-wit unanimiteit was: "Dit wordt ooit een basisspeler bij de Rode Duivels". We kunnen u ook zeggen dat Mangala op zijn 16de al een superprof was. De jongen deed er alles aan.

Waarom Besnik Hasi half de beloftenkern liet meetrainen met de A-ploeg en Mangala in de kou liet staan, heeft niemand ooit begrepen. Jean Kindermans was er toen al van overtuigd dat Mangala van die lichting de grootste carrière ging maken. 

De 25-jarige middenvelder viel in de Youth League al iedereen op. De topclubs wreven zich in hun handen dat hij weg wou bij Anderlecht, maar die vroegen wel twee miljoen euro. Na een seizoen op huurbasis voor Borussia Dortmund te hebben gespeeld en daar direct kampioen te zijn geworden met de beloften, vertrok hij naar Stuttgart. De rest is intussen gekend.

Bij Anderlecht was de uitleg toen dat Tielemans en Dendoncker net waren doorgebroken en ze met Idrissa Doumbia een toptalent hadden. Wel, op zijn 25ste is Mangala bij de Rode Duivels Tielemans voorbijgestoken in de hiërarchie, is Dendoncker op de sukkel en speelt Doumbia bij Al-Ahli. Soms moet je toch eens naar je jeugdwerking luisteren...