Na het vertrek van de hoofdscout: waarom het bij Union wel werkt en bij KAA Gent niet

Naar wat we horen, werd er soms meewarig gedaan binnen de technische staf over de spelers die door de scouting werden aangebracht. Die moesten spelers zoeken die betaalbaar waren, maar ook qua profiel bij de speelstijl van Hein Vanhaezebrouck zouden passen.

Heel de club moet rond datascouting gebouwd zijn of het werkt niet

Veel van die namen werden zonder veel verder onderzoek opzijgeschoven. Ook omdat ze hen gewoon even gingen googelen of op Transfermarkt gingen opzoeken. De data die door de scouting verzameld werd, wees echter gewoon op het potentieel dat ze hebben of kunnen bereiken. Hun huidige vorm of ervaring speelde daar weinig rol in.

Die werkwijze kan succes hebben, maar dan moet wel heel de club daarrond gebouwd zijn. Zoals ze bij Union werken. Met Starlizard, het bedrijf van mede-eigenaar Tony Bloom, hebben ze toegang tot één van de grootste voetbaldatabases ter wereld. In een mum van tijd helpt het hen interessante spelers te vergelijken en tot een keuze te komen. 

Iedereen is er mee in het systeem, voorzitter Alex Muzio op kop natuurlijk. Maar ook de pionnen die ze op hun plaats gezet hebben. Als een speler eenmaal de consensus van de scouts heeft gekregen, wordt zijn dossier op het bureau van technisch directeur Chris O'Loughlin gelegd. Die vertrouwt blindelings wat de scouting hem aanreikt, want hun dossiers zijn echt uitgebreid.

Dat gaat niet alleen over voetbaltechnische kwaliteiten, maar ook over het privéleven van de spelers. Karakter wordt er ook in afgemeten. O'Loughlin is dan de man die met de uitgekozen spelers gaat onderhandelen. En dat er weinig fouten worden gemaakt, bewijst dit seizoen alweer.

CEO Philippe Bormans waakt er dan weer over dat de lijn aangehouden wordt en dat de budgetten gerespecteerd worden. Heel de top van de Brusselaars is mee in het verhaal en heeft de recente successen om aan te tonen dat het werkt.

Een manager naar Engels model en weinig vertrouwen in data, dat lukt niet

Heel anders van hoe Cardenas moest werken bij Gent. Ook hij en zijn team kwamen met soms onbekende spelers op de proppen, maar daarna werden er weinig objectieve meningen van anderen bij betrokken. Hein Vanhaezebrouck heeft er eigenlijk het laatste woord op gebied van transfers, want hij werkt als manager naar Engels model.

CEO Michel Louwagie heeft dan weer weinig ervaring met data en hun belang in de moderne voetbalwereld. Da's onmogelijk werken, want die twee stromingen zijn niet met elkaar verenigbaar. Er moet van boven tot onder vertrouwen zijn in die data om zo veel mogelijk foute transfers uit te sluiten. En dat was dus niet het geval...