Interview Voormalig jeugdproduct Anderlecht herleeft bij La Louvière na heel diep te hebben gezeten: "Ik was het voetbal kotsbeu, ik stond op tegen mijn goesting"

Jorn Vancamp was bij de beloften van Anderlecht een man die altijd en overal scoorde. Hij schitterde in de Youth League en er werd hem een mooie toekomst voorspeld. Van Anderlecht ging het naar Beerschot, waar hij aanvankelijk ook lof oogstte, tot een zware knieblessure roet in het eten wierp.

Daarna ging het bergaf, tot op een punt waar hij het voetbal bijna vaarwel zei. Nicolas Frutos gooide hem een reddingsboei bij La Louvière en kijk: Vancamp scoort weer aan de lopende band in Eerste Nationale.

Jorn, zeven goals in 10 matchen. Niet slecht!

"Klopt, ik heb ook nog drie assists. Ze vliegen makkelijk binnen. (lacht)"

We kunnen het wel raden, maar hoe ben je bij RAAL terecht gekomen?

"Ik ga daar niet over liegen: natuurlijk heeft Nico (Frutos, nvdr.) daar een grote rol in gespeeld. We hadden bij Anderlecht al een goeie band bij de beloften en later toen ik naar de A-ploeg ging en hij er assistent van René Weiler was. Direct nadat hij hier technisch directeur werd, heeft hij contact met me opgenomen. En na een rondleiding op het hypermodern complex was de keuze snel gemaakt."

Je lacht weer! Toen ik je twee jaar geleden sprak, was dat veel minder.

"(knikt) Ik was het voetbal eigenlijk kotsbeu. Ik was klaar met die mensen die je een mes in de rug steken. Maar vorig jaar kwam Leuven op de proppen en daar kon ik me weer herlanceren. Ik heb er een goeie tweede seizoenshelft gespeeld en ik vond stilaan het plezier weer. Daarna kwam er wel redelijk wat interesse, waaronder van La Louvière dus."

Het voelt alsof ik al 50 jaar geleefd heb

Van de beloften van OHL naar basisspeler bij een héél ambitieuze Eerste Nationaler...

"Nico drukte me op het hart dat ik er niet direct moest staan, dat ik kalm moest opbouwen. Maar het liep zo goed in de voorbereiding, waar ik ook aan de lopende band scoorde, dat ik er toch direct stond. Ik ben klaar om in deze reeks te schitteren, wat ook goed lukt. Maar ik ben me ook aan het voorbereiden om in 1B te spelen. Dat is toch een niveau hoger en vraagt een perfecte fysiek. Maar eerst kampioen worden natuurlijk."

De goesting is er weer?

"Ja, ik was dat ook helemaal kwijt. Dat is begonnen bij Eindhoven, waar ze mij eigenlijk aan mijn lot overlieten. Ik ben 25, maar heb het gevoel dat ik al 50 jaar geleefd heb. De voorbije drie-vier jaar waren echt niet leuk. Ik stond op tegen mijn goesting, ik vertrok tegen mijn goesting, ik trainde tegen mijn goesting... Voetbal was werk geworden, een werk dat ik niet graag deed. Eerlijk? Ik bleef in het voetbal voor het geld."

Ik verdiende het niet om nog prof te zijn

Kan je concreet zeggen wat er allemaal gebeurde?

"In Eindhoven werd ik allesbehalve professioneel behandeld als ik een blessure had. Daarna werd mijn contract bij Beerschot ontbonden, wat ook een hele slag in mijn gezicht was. Ik werd overal waar ik kwam uitgescholden. Bij Ilves, in Finland, zat ik op mijn kamer te eten en Playstation te spelen. Trainen was er amper bij door blessures. Ik was prof, maar verdiende het niet om prof te zijn. Ik voelde me ook niet zo. Ik heb heel diep gezeten. Psychologen hebben me erdoor geholpen. En mijn ouders, die nooit van mijn zijde zijn geweken. En ook mijn vriendin."

Financieel moet het niet makkelijk geweest zijn?

"Kijk, ik speelde de eerste zes maanden gratis bij OH Leuven. Ik moest mijn afbetalingen van mijn huis nog doen. Dat was heel zwaar en ik heb uiteindelijk beslist om weer bij mijn ouders in te trekken. Gelukkig waren zij er."

Je periode in Finland zorgde er ook voor dat je fysiek veel werk had.

"(zucht) Ik verdikte ja, en niet een beetje. Ik dacht eigenlijk dat het gedaan was, maar bij OH Leuven gaven ze me die kans. Tegen december stond ik scherper - al is het zelfs nu nog niet perfect - en waren mijn fysieke tests goed. Ik speelde een half jaar en scoorde 11 keer."

Je klinkt nu wel als een heel ander persoon.

"Het gaat vanzelf. Toen ik me niet goed voelde, leefde ik niet als een prof. Ik amuseer me nu zo hard, dat ik er geen moeite voor hoef te doen. Nico helpt me ook heel veel. Hij heeft zelfs een speciaal dieet voor me opgesteld. En hij geeft me constant tips en raad. Ik wil me weer als prof bewijzen."

Eentje die ooit nog weer in 1A gaat spelen?

"Dat is te vroeg om over te praten. Zover kijk ik niet meer vooruit. Ik wil meegaan in dit project en stappen zetten in 1B. Daarna zien we wel, maar dit is momenteel de perfecte omgeving voor mij."