Raman maakt goede beurt, maar zit zondag (waarschijnlijk) weer in de tribune: logisch vanuit extrasportief standpunt, sportief veel minder rationeel

Zijn de keuzes van Brian Riemer altijd zo rechtvaardig? Als je het duo Raman-Luis Vazquez vergelijkt gisteren, dan zou je er toch aan kunnen twijfelen. Raman moest - nadat hij zeven matchen zelfs niet in de wedstrijdselectie figureerde - opdraven als linkerwinger in Tivoli.

De 28-jarige aanvaller was wel de man die het meeste inzet toonde en dat ook bekroond zag met een opportunistisch doelpunt. Goed voor de zege tegen La Louvière. Raman werd opzijgezet en waarschijnlijk gaat Jesper Fredberg hem deze winter weer proberen te slijten, want zijn contract loopt volgende zomer af.

Tegen Cercle Brugge dit weekend zit hij vermoedelijk weer in de tribune, want Dolberg en Vazquez zijn de vaste spitsen van Brian Riemer. Maar ben je in de meeste matchen niet meer met Raman als invaller dan met Vazquez? De Argentijn kon als basisspeler in de beker niet al te veel laten zien.

Raman lijkt sportief een betere keuze

Ok, hij werd niet geholpen door het (te) defensieve middenveld dat opgesteld werd. Delaney, Arnstad, Diawara, dat zijn te veel werkers en te weinig creatievelingen in een elftal. Maar Vazquez toont zich ook in de box weinig gretig en worstelt nog steeds met de bal.

Puur extrasportief gezien is de keuze voor een 22-jarige spits waar je 4,5 miljoen euro voor betaalde en die een contract heeft tot 2028 natuurlijk logisch. Sportief lijkt het dat veel minder rationeel. Want Raman brengt energie, snelheid en een snuifje opportunisme. 

Hij traint ook zoals het hoort en liet zich nog niet op negatieve klanken betrappen. Maar ja, de financiële realiteit zal in deze wel meespelen...