Paul Nardi praat voor het eerst na horrorblessure: "Ze wilden me niet ontslaan uit ziekenhuis"

Nog geen twee weken nadat hij de zware blessure opliep blikt Paul Nardi terug, maar ook vooruit. “Eerlijk gezegd heb ik de beelden nog niet teruggezien”, vertelt de Fransman aan Het Nieuwsblad.

“Ik wil die beelden zelfs niet meer zien. Wat ik me er nog van herinner, is dat mijn been in de grond blijft staan en vervolgens… krak. In plaats van mee te glijden met de rest van mijn lichaam, deed mijn been het tegenovergestelde.”

De voet lag in een wel heel onnatuurlijke positie. “Er zijn nog nachten dat ik dat beeld zie… (huivert) Dan probeer ik snel aan iets anders te denken. Iedereen vroeg me waarom ik mijn shirt meteen uittrok. Wel, ik kreeg zoveel schrik van wat ik zag dat ik het wilde verbergen. Om te vermijden dat kinderen erdoor getraumatiseerd zouden zijn.”

De dokter stelde hem snel gerust dat alles goed zou komen, maar de eerste dagen waren verschrikkelijk. “De eerste nacht had ik zo zot veel pijn dat ik de hele tijd op het knopje duwde opdat ze me meer pijnstillers zouden toedienen. Ze konden op den duur niets meer geven, maar ik bleef hen maar bellen. Ik had zo afgrijselijk veel pijn dat ik zin had om mijn been eraf te hakken.”

Drie dagen lang kon hij niet slapen in het ziekenhuis. “Ik was zo moe dat ik voortdurend flauwviel. Ze waren daarom bang om me uit het ziekenhuis te ontslaan, omdat ik zo zwak was. Maar ik moest echt naar huis om opnieuw te kunnen slapen. Hier lukte dat eindelijk weer. De eerste nacht sliep ik veertien uren.”

De weg om terug te kunnen komen zal bijzonder lang zijn, al zit hij ook met het feit dat zijn contract afloopt deze zomer. “Het heeft geen zin om daaraan te denken. Ik ga tonen dat ik er alles aan doe om zo goed mogelijk terug te keren. Er zal een moment komen dat ik er met de club over zal praten. Alles op zijn tijd.”