Igor Thiago deelt zijn emotioneel verhaal over zijn jeugd: "Dat was echt vernederend"

Voor Thiago was opgroeien meer overleven dan een kindertijd hebben. "Voor onze familie was het nooit gemakkelijk. Veel middelen hadden we niet - bovendien is mijn vader overleden toen ik 13 jaar oud was. Nadien is het nog lastiger geworden op financieel vlak. We leefden in een behoorlijk normaal dorp, geen sloppenwijk, maar zelf hadden we niets", vertelt hij in HLN.

Thiago leerde dan ook snel dat hij moest bijdragen thuis. "Het begon op mijn elfde of twaalfde. Ik heb op een markt gewerkt, waar ik de boodschappen van de mensen naar hun huizen bracht. Of als steenlegger in het bouwbedrijf van mijn oom. Vaak deelde ik ook reclamepamfletten uit - zowat ieder vrij moment buiten de schooluren ging ik werken. Alleen voor de trainingen maakte ik steevast tijd."

Vernederend

Een druk schema voor een tiener die ook nog naar school ging, maar voor voetbal maakte hij altijd tijd. Hij zit nu in een positie waarin hij zijn moeder een beter leven kan geven. Maar de gebeurtenissen in zijn jeugd maakten hem harder. 

"Het ergste? De schaamte. De mensen rondom ons elke keer weer om geld of eten vragen… Dat was écht vernederend. We hadden niets. En ook al werkten we, het was nog steeds moeilijk. In die zin dat we familieleden of kennissen om voedsel of geld dienden te vragen. Dan was het antwoord vaak: “Waarom vraag je geld? Je werkt toch?” Of… “Wat is er verkeerd met jullie?” Die situaties waren heel erg vernederend."