Analyse En de winnaar van de transfermercato is... Union: de rest komt verzwakt of niet aangevuld eruit

Genk: afwachten

De Limburgers zagen Daniel Munoz en Gerardo Arteaga vertrekken. Sleutelpionnen op posities waar de spoeling al niet te dik was. Genk ging wel vervangers halen in de vorm van Ken Nkuba en Eduard Sobol. Twee jongens die wel onmiddellijk inzetbaar zijn en de competitie kennen, maar...

Nkuba is nog onbeproefd. De rechtse winger/back die van Charleroi overkwam was er veelal bankzitter. Sobol was dan weer niet genoeg voor Club Brugge. De Oekraïner wordt nu wel gezien als goed genoeg om het vertrek van Arteaga op te vangen? Genk lijkt verzwakt, maar het wordt afwachten.

Antwerp: knokken

Mark van Bommel moet vooral hopen dat zijn kleine kern gezond blijft en dat de jeugdspelers blijven renderen. Het vertrek van Arthur Vermeeren is opgevangen door de komst van Eliot Matazo, die net terugkeert uit blessure. Van Bommel heeft niet al te veel opties.

Ze hebben bij The Great Old eieren voor hun geld gekozen. Antwerp kon wel meer versterkingen gebruiken, maar ze hadden het geld van Vermeeren nodig om de financiën op te schonen. Er was zelfs even sprake van dat ook Jean Butez en Mandela Keita zouden verkocht worden, maar gelukkig voor Van Bommel bleven die.

Antwerp is er dus wel verzwakt uitgekomen en zal moeten knokken voor zijn plaats in het klassement. 

Gent: bye bye ambities

Hein Vanhaezebrouck zegt begrip te hebben voor de situatie, maar hij weet ook dat het al een wonder zal zijn als hij met deze kern nog Europees voetbal haalt. Tissoudali, Watanabe en Hongi keren nog terug van hun internationale opdrachten, maar dat is ook broodnodig.

Met de kern waarmee hij donderdag STVV moest partij geven, kan je weinig uitrichten. Gent heeft financieel geïncasseerd, maar is sportief bijzonder verzwakt na het vertrek van Fofana, Orban en straks ook nog Cuypers. 

Vanhaezebrouck moet straks met Laurent Depoitre gaan strijden om nog iets te pakken. Met alle respect: 'Lolo' is niet meer de spits die hij ooit was. 

Anderlecht: status quo

Anderlecht is niet sterker of niet zwakker geworden. Maxime Dupé en Benito Raman vertrokken, maar die kwamen toch niet meer aan de bak. Gattoni en Kikkenborg kwamen, maar die zullen enkel spelen als er iets met hun concurrenten gebeurt. 

Paars-wit had gerust nog één bijkomend profiel kunnen gebruiken: een snelle winger. Maar Jesper Fredberg moest ook de knip op de portefeuille houden. Zoals in 2024 al bewezen lijkt Anderlecht op deze manier niet echt een uitdager voor Union. 

Club Brugge: sterk genoeg

Blauw-zwart zag Tajon Buchanan vertrekken en Antonio Nusa (voorlopig) blijven. De kern is niet verzwakt, al hadden de meeste fans graag een extra verdediger zien neerstrijken. Club oordeelde echter dat ze nog steeds Boyata en heel wat jeugdig talent hebben.

Ronny Deila heeft intussen de juiste samenstelling gevonden en dat wilden ze niet verstoren door er nog elementen aan toe te voegen op een moment dat ze het elan te pakken hebben. Dit Club moet de belangrijkste uitdager van Union worden, al is een achterstand van 14 punten toch al bijzonder veel. In de kering worden dat er 7, maar Union bewees al dat ze bijzonder weinig laten liggen.

Union SG: op oorlogssterkte laatste lijn in

Union liet niemand vertrekken. Gustaf Nilsson stond even in de belangstelling van Gent, maar de spits lachte dat zelf weg. Iedereen ziet dat de Brusselaars op volle oorlogssterkte richting titel denderen. Wie moeten ze vrezen? Ze laten de concurrentie ver achter zich en winnen zelfs matchen - zoals tegen RWDM - waarin ze echt niet goed zijn.

Ze zijn nog actief op drie fronten, maar zoals ze in januari bewezen: zelfs de bankzitters draaien moeiteloos mee in het systeem dat Alexander Blessin op poten zette. Alle sterkhouders kunnen hun transferwaarde tegen de zomer nog wat opschroeven. De sfeer zit goed. Het voetbal is bij momenten indrukwekkend.

Dat Union de kern bij elkaar hield, is een signaal van de ambities én van goed beheer. Volgens ons de grote winnaar van de wintermercato...