Analyse Union probeert zich nog wat te verstoppen, maar... "Dat kan je niemand wijs maken"

Union probeert zich nog wat te verstoppen, maar... "Dat kan je niemand wijs maken"
Foto: © photonews

Volg Voetbalkrant nu via WhatsApp!

"Union moet geen kampioen spelen pakken." Het was een opvallende quote van CEO Philippe Bormans in Het Nieuwsblad. Intern klinkt dat echter helemaal anders, daar mag u zeker van zijn.

Het is begrijpelijk: Bormans wil de druk op de ploeg niet nog verhogen door zware uitspraken te doen. Maar de realiteit is wat ze is: op zes matchen van het einde tien (of 13) punten los staan op een Anderlecht dat nog geen enkele keer kon winnen in de onderlinge duels en 17 punten op gedeelde derdes Club Brugge en Antwerp.

Winnaarscultuur

Ok, Genk heeft zo'n voorsprong in de play-offs ook al eens zien slinken als sneeuw voor de zon, maar met het voetbal dat Union brengt ziet niemand een grotere titelkandidaat. Ook niet in de bestuurskamer van de Brusselaars. Eigenaars Tony Bloom en Alex Muzio zijn trots op hun Belgische ploeg, maar willen nu ook resultaat zien. Iets anders kan je niemand wijs maken.

De beker is mooi meegenomen, Europees voetbal geeft hen luister op de Europese kaart, maar een titel zou de ultieme bekroning zijn van de cultuur die ze in het Dudenpark hebben geïnstalleerd. Da's een cultuur van winnaars, van mensen die leven voor de club.

Kern samengesteld met karakter als voorwaarde

Hun datascouting is daar het mooiste voorbeeld van. Sportief directeur Chris O'Loughlin is daar helemaal in mee. De Ier krijgt niet enkel de taak om goeie voetballers te scouten, hun karakter moet ook bij de club passen. Je selecteert geen winnaarstypes om op het einde niet als winnaar uit de bus te komen. 

Geen enkele trainer krijgt zijn spelers zo scherp aan de aftrap als Alexander Blessin. Maar dat was ook het geval bij Felice Mazzu en Karel Geraerts. Een voorbeeld. Noah Sadiki werd bij Anderlecht nog niet als voldoende beschouwd, maar bij Union hadden ze genoeg gezien in de matchen die hij wel speelde. Zijn voetbalkwaliteiten én zijn doorzettingsvermogen op het veld. De la rage, quoi.

Nee, Union moet zichzelf belonen dit seizoen na twee jaar van ontgoocheling. We begrijpen Bormans, maar intern klinkt zijn relaas ook heel anders dan naar de buitenwereld toe. Op een gegeven moment word je als topclub gezien en dan komt die druk daar ook bij. 

Corrigeer
Fout gevonden in bovenstaand artikel? Meld het hier!

Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief

Meer nieuws

Meer nieuws

Populairste artikels

Jupiler Pro League

Nieuwste reacties