Zeno en Zeno

• Allebei 1m91

• Allebei rechtsvoetig

• Technisch begaafd

• Steeds sterker in duels

• Onder de vleugels van grootmeesters

• Potentiële basisspelers bij Rode Duivels?

En daarmee bedoelen we inderdaad: basisspeler worden bij de Rode Duivels. Uiteraard staat Debast daar nu korter bij dan zijn leeftijdsgenoot uit Antwerpen, maar Alderweireld heeft er ook nog niet zolang mee kunnen werken als Vertonghen met zijn poulain. 

Van Den Bosch: tikkeltje arrogant, fysiek een beest

Alderweireld heeft hem al 29 matchen aan zijn zijde gehad, maar pas sinds de blessure van Coulibaly is dat voltijds geworden. 6,5 wedstrijden dus dat ze opeenvolgend naast elkaar staan. En het klikt. Alderweireld stuurt en moedigt aan. Van Den Bosch heeft dan weer die typische Antwerpse mentaliteit.

Een tikje arrogant, maar ook onverzettelijk in de duels. Fysiek is hij al een beest. Hij schrikt er niet voor terug om eens te laten voelen dat hij er is of om een ploegmaat te revancheren die even daarvoor een tik heeft gekregen. De rijzige verdediger (1m91) maakt intussen enorme progressie. 

"Ik voel dat ik groei, op training en in matchen. Hoe meer je speelt, hoe meer vertrouwen je krijgt. Aan de zijde van Toby Alderweireld spelen, die alles in zijn carrière al gezien heeft, is een groot voordeel", klinkt het intussen bij Van Den Bosch zelf.

En ook trainer Mark van Bommel is lovend. "In het begin toonde hij zich uitermate kalm en bedeesd," merkt Van Bommel op. "Dit reflecteerde op het speelveld. Hij koesterde veel respect voor zowel zijn teamgenoten als zijn tegenstanders en moest assertiever te worden. Op dat gebied heeft hij aanzienlijke vooruitgang geboekt. Dat is positief, aangezien ik hem sowieso zeer bekwaam vind met de bal, maar hij blijft toch in de kern een verdediger."

Debast: kopie van de leermeester aan het worden

Vertonghen heeft Debast intussen al 61 wedstrijden naast zich. En ook daar is het verschil met de schuchtere jongeman die twee jaar geleden zijn debuut maakte opmerkelijk. Debast is een vent geworden. Intussen gaat hij wel meer de Alderweireld-weg op met zijn lichaam: veel meer spieren en tatoeages.

Maar de invloed van Vertonghen is nog duidelijker in zijn spel. Debast begint crosspasses te versturen waar zijn leermeester trots op is. Hij dribbelt ook al regelmatig eens in. In het begin was dat enkel als Vertonghen toestemming gaf, nu doet hij het op eigen initiatief. Maar hij zorgt ook dat zijn positie wordt overgenomen.

Debast is een stuk matuurder geworden. Net als Vertonghen zorgt hij er nu voor dat hij met zijn positiespel al veel oplost in plaats van achter alles en iedereen te moeten aanhossen. Slimmer en voorzichtiger. Dat te pas en te onpas uitstappen heeft Vertonghen er ook al uitgekregen.

Debast zit bij de Rode Duivels al in de conversatie voor een basisplaats. Zijn connectie met Vertonghen spreekt uiteraard in zijn voordeel. Het is maar een toekomstvoorspelling, maar zien we de twee Zeno's ooit samen aan de aftrap? De toekomst zal het uitwijzen.