Eric Gerets, de Leeuw die getekend werd door het leven: "Het gaat niet zo best, het gaat al twee jaar bergaf"

Het gaat niet zo best met Gerets, zegt hij bij HUMO. "De eerste jaren na mijn hersenbloeding ging alles nog redelijk goed - ik ben zelfs nog drie jaar trainer geweest. Maar ik heb nu ook hersenverkalking, waardoor het al twee jaar echt bergaf gaat ", vertelt hij.

"Spreken is heel moeilijk geworden, zoals je hoort, en ook stappen lukt moeilijker. Soms blokkeer ik. Ik ga geregeld op mijn gezicht omdat ik mijn evenwicht niet kan bewaren. Dat is lastig, maar een mens leert met alles omgaan. Je móét wel. Ik kan nog een tiende van wat ik vroeger kon, maar ik denk nu: iets is beter dan niets."

Allemaal moeilijk te aanvaarden voor een eens zo vitale man. "Niet meer kunnen tennissen, niet meer lekker kunnen gaan fietsen: voor iemand die altijd veel gesport heeft, is dat lastig. Ik heb nog wel een fiets in de living staan: als ik hier ben, zit ik daar een halfuur, drie kwartier op, en dat lukt nog perfect."

"Dan programmeer ik een tochtje in Taiwan of Portugal - keuze genoeg - en op tv zie ik waar ik rij. Met hier en daar zelfs een lichte beklimming... Een steile col lukt niet meer."

Het spreken zal echter blijven achteruit gaan. "Ja. Maar daar ben ik niet mee bezig. Ik leef in het nu en probeer te genieten van wat ik wél nog kan. Het gras afrijden, bijvoorbeeld, binnenkort de tuinmeubelen weer buitenzetten, het zwembad klaarmaken: zulke kleine dingen vind ik heerlijk."