Hoe 'het plan Riemer' in het water viel tegen Club Brugge: Anderlecht verkondigt de wereld hoe ze tegen hen moeten spelen

'Riemer werd voor de tweede keer op rij tactisch afgetroefd door Nicky Hayen'. Dat is de teneur die nu leeft. Dat klopt ook. Hayen zijn opstelling leek vreemd met zijn vier centrale middenvelders, maar was bijzonder slim. Zo had Club altijd een mannetje meer op het middenveld en werden Rits, Stroeykens en Verschaeren zoek getikt.

Niet slim van Anderlecht

De tactische flexibiliteit bij Club Brugge is groot. En bij Anderlecht niet. Volgens ons is het ook niet slim om als club te verkondigen dat je altijd en in alle omstandigheden met een 4-3-3 gaat aantreden. Da's aan de tegenstander zeggen: de spelers kunnen dan wel veranderen, maar je mag al weten hoe we gaan spelen.

Riemer heeft dit seizoen één keer geprobeerd om met twee spitsen te spelen, maar het was wel in datzelfde systeem. Wat betekende dat Luis Vazquez op de flank moest gaan lopen. Tja... Hayen had er zich perfect op ingesteld. Nielsen als extra pion, die ook naar de rechterkant uitweek, Odoi die Amuzu aan banden moest leggen en een uitstappende Mechele die Dreyer uit de match hield.

Het handigheidje dat Dreyer laag de bal kwam vragen, werkte exact tien minuten. Tot Vanaken dat door had en de Deen zijn passlijn afsneed. Anderlecht werd op alle vlakken van het voetbalspelletje overklast.

Blessures zijn deels een excuus

Brian Riemer zei achteraf dat "hij de blessures niet als excuus wou gebruiken, maar..." En daar heeft hij wel een punt. Iedereen verwees dit seizoen altijd naar de kern van Anderlecht en dat je daarmee moet meespelen voor de titel. Dat gebeurde ook, maar een ploeg zonder Vertonghen, Hazard, Ashimeru en Delaney... Dat is veel. 

Dat zijn 280 internationale matchen die je mist. Dan komt alle druk op jongens als Verschaeren, Sardella, Debast, Stroeykens... te liggen. Sardella en Stroeykens leken daar niet mee om te kunnen. Zet daar al een Delaney tussen en je hebt al een ander verhaal.

De waarheid is ook dat de kern van Club Brugge veel en veel sterker is. Als je op het einde nog Skov Olsen, Nusa, Balanta en Sabbe kan inbrengen, mag je dat gerust luxe noemen. 

Waarom altijd positie voor positie wisselen?

Wat Riemer dan wel weer te verwijten valt: waarom pas in de 70ste minuut wisselen? En waarom positie voor positie? Er kwam geen slotoffensief. Het rare is dat Anderlecht telkens met voorzetten probeerde het verschil te maken, maar dat Dolberg niet de beste kopper is en er voor de rest amper mensen in de box kwamen.

Dan kan je wel al eens iets proberen met Vazquez, zeker als Dreyer amper aanwezig was. Maar ja, Anderlecht heeft geen plan B, want u weet wel... die 4-3-3. Live and die with the plan. Wel, naar volgend seizoen moet die filosofie toch eens herbekeken worden, want elke coach weet nu wel hoe hij er zich moet op instellen. Hayen zeker.