Interview De volledige persconferentie: Vincent Kompany doet onthulling: "Jullie weten van niets omdat ik discreet ben"

Onder begeleiding van Christoph Freund en Max Eberl leek Vincent Kompany erg kalm tijdens deze eerste persconferentie, die hij begon in het Duits. Hij schakelde soms over naar het Engels om zijn ideeën beter uit te drukken, maar het niveau van de nieuwe coach van Bayern München in de taal van Goethe heeft waarschijnlijk indruk gemaakt op de Duitse pers. "Ik ben erg blij hier te zijn, het seizoen zou vandaag kunnen beginnen, ik ben zeer gemotiveerd", grapte Kompany meteen.

Hieronder staat een vermelding van de vragen die door de aanwezige pers ter plaatse werden gesteld en de antwoorden van Kompany (de opmerkingen van Max Eberl en Christoph Freund, sportdirecteuren, zullen elders worden weergegeven).

Vincent, welkom in München. Wat zijn je eerste indrukken, en wat vind je ervan dat je niet per se de eerste keuze van de club was?

Nou, ik ben net aangekomen. Ik heb tijd gehad om te praten met Max (Eberl), Christoph (Freund) en andere mensen. Wat betreft het rekruteringsproces van de club, heb ik het kunnen begrijpen tijdens deze gesprekken en ik zal gewoon zeggen dat als ik hier ben, het is omdat ik heel goed werk heb geleverd (glimlacht).

Allereerst, moet men "Vincent" (met het Franse accent) zeggen of "Vincent" (met het Engelse accent)?

(gelach) Toen ik in Hamburg was, hadden ze veel moeite om Vincent juist uit te spreken. Het is vaak Vinnie of Vincent (met Engels accent). Je hoeft het niet op z'n Frans uit te spreken, maak je geen zorgen (gelach).

Hoe zou je jezelf omschrijven als coach?

Het is heel simpel, als coach moet je je persoonlijkheid overbrengen in wat je doet. Ik ben opgegroeid in de straten van Brussel, en ik heb van mijn 6e tot mijn 20e bij Anderlecht gespeeld, waar het doel elk jaar was om alles te winnen. Wat ik daaruit haal, is dat ik spelers wil die persoonlijkheid en lef hebben met de bal aan de voet.

Ik wil ook een agressief team. Het vertegenwoordigt beide kanten van mijn persoonlijkheid: durf met de bal aan de voet, maar ook agressiviteit gedurende de hele wedstrijd om het team te dragen.

Denk je dat de persoonlijkheid en speelstijl die je bij Burnley bracht, overgedragen kan worden naar Bayern?

Ik heb op dat niveau het grootste deel van mijn carrière doorgebracht. Er is één ding waar je geen compromissen over sluit, en dat is de cultuur van de club. Natuurlijk is hard werken overal nodig, niemand verwacht ooit dat ik daar niet om vraag. Iedereen moet daarmee akkoord gaan, waar je ook gaat.

Maar buiten dat, alles wat je doet, wat je zegt, pas je aan aan de mensen die voor je staan. Je past je aan aan een kleedkamer en een cultuur.

Voel je de steun van Karl-Heinz Rummenigge en Uli Hoeness? Ze hebben onder andere genoemd dat je een leerling van Pep Guardiola bent.

Ik heb een geweldige relatie met Pep, maar ik zou ons niet per se als coaches vergelijken. Wat betreft Uli Hoeness en Karl-Heinz Rummenigge, heb ik ook met hen gesproken, en ze maken ook deel uit van het besluitvormingsproces. Ze steunen me, en het is belangrijk dat ze achter me staan, net als de hele club.

Is dit je eerste ervaring bij een topclub? Wat doet dat met je en in hoeverre zal het verschillen van eerdere clubs?

Mijn mentaliteit is dat ik nooit, in mijn gedachten, ergens anders dan op topniveau heb gewerkt. Want de top, dat is de omgeving die je creëert, de mentaliteit die je hebt, de ernst in je werk. Dat is wat bepaalt dat je op topniveau actief bent. Ik voel me hier al thuis en ik heb het gevoel dat ik mijn ideeën hier kan blijven overbrengen.

Welke spelers zullen het belangrijkst voor je zijn met dit oogpunt?

Het is nog te vroeg om over individuele spelers te praten. Ik kijk ernaar uit om de kern te leren kennen en ook te zien hoe hongerig mijn spelers nog zijn. Vorig jaar hebben we verloren, en ik weet dat het in die momenten is dat je reageert, waar je echte winnaars ziet opstaan. Ik wil zien welke spelers de honger hebben om Bayern te vertegenwoordigen en opnieuw te winnen.

Hoe belangrijk is het voor jou om België te vertegenwoordigen aan het hoofd van een grote club?

We zijn een klein land, en ik hoop dat dit inspiratie zal geven aan coaches en mensen in België dat ze het ook kunnen maken... Maar hier zijn is nog geen prestatie. De prestatie zal zijn om succesvol te zijn, en dat is nog niet het geval.

Wat was je reactie toen Bayern contact met je opnam? Had je je voor kunnen stellen hier zo vroeg in je carrière te zijn?

Je moet weten dat coach zijn elke dag en elke minuut van mijn leven opslokt. Ik had nooit tijd om aan iets anders te denken. Toen Max en Christoph me belden, had ik geen plan in gedachten. Ik deed gewoon mijn werk.

Bayern was niet de eerste club die contact met mij opnam

Je moet ook weten dat ik een zeer discreet persoon ben. Ik had het geluk veel interesse te hebben van verschillende clubs. Jullie waren verrast, omdat ik zo discreet ben, en er dus niets bekend was over deze interesse van andere clubs, maar Bayern was niet de eerste club die contact met me opnam. Ik heb nooit naar die interesse gezocht.

Ik leid een te intens leven om toekomstplannen te maken. Maar ik heb gesproken met Christoph en Max, en ik heb mensen ontmoet waarmee ik het op vele punten eens was. We gaan dezelfde kant op. In een topclub als Bayern moet iedereen op één lijn zitten, ongeacht wat de buitenwereld denkt, dat doet er niet toe. Ik voelde dat, en dat wekte mijn interesse.

Wat kenmerkt jouw manier van werken?

Ik ben voortdurend gemotiveerd, ik sta gemotiveerd op en blijf dat van 's morgens tot 's avonds. Mijn motivatie is om de mensen om me heen beter te maken, mijn staf, mijn spelers, iedereen die ik ontmoet. Ik definieer mezelf niet door mijn jaren van succes, maar door de moeilijke jaren, vanaf mijn jeugd, het zit in mijn DNA en mijn natuur om hard te werken en door te gaan. En om mensen met me mee te nemen, want ik wil niet alleen succes hebben, ik wil het met zoveel mogelijk mensen om me heen delen.

De druk bestaat niet voor mij

Bayern is een enorme club, maar mijn eerste fout zou zijn om naar mensen anders te kijken. We hebben allemaal een verhaal en een persoonlijkheid. Ik wil niet alleen de beste spelers, maar ook het beste team vormen. En ik weet ook dat ik niet naar externe ruis moet luisteren: wat telt, is het gevoel binnenshuis. Dat is waar mijn persoonlijkheid naartoe neigt. Druk? (hij glimlacht) Ik ga er anders mee om, het bestaat niet voor mij.

Wat heb je geleerd van je reis en je tijd bij Burnley?

Als je in je eerste seizoen meer dan 100 punten hebt en slechts drie verliest in 46 wedstrijden, en dan een moeilijk seizoen hebt waarin je behoort tot de drie kleinste budgetten... Je kunt veel leren van deze hoge pieken en diepe dalen. Wat je vooral leert, is consistent te zijn.

Ik ben niet anders omgegaan met spelers en trainingen in de Premier League, en zelfs toen we begonnen te verliezen, begon ik niet elke maandag over mijn spelers te klagen. Ik bleef kalm, steunde mijn staf, en de club zat op dezelfde lijn. De energie bleef tot het einde aanwezig. Maar consistent blijven in die twee uitersten is niet gemakkelijk. Nu, bij Bayern, heb ik niet het plan om een ander persoon te worden, en ik denk niet dat ze dat ook willen.

Maar moet je je speelstijl aanpassen?

(hij haalt zijn schouders op) We hebben deze vraag gesteld sinds mijn debuut. Bij Anderlecht hadden we het jongste team van Europa, moest ik mijn principes dan aanpassen? Bij Burnley, van de tweede divisie naar de eerste divisie, moest ik me aanpassen? Mijn leidraad is om spelers te verbeteren, en daarvoor heb je duidelijkheid nodig. Ik heb een duidelijk idee en ik zal het volgen, ongeacht de divisie of de spelers die ik tot mijn beschikking heb.

Volgend jaar zal de Champions League in München worden gespeeld. Is dat des te meer een doel voor de club...

Het doel is om elke wedstrijd te winnen, ongeacht waar je bent. Dat de finale in München zal zijn, maakt het nog belangrijker, dat is een feit, maar erover praten verandert niets. We moeten de club ontwikkelen om zo hoog mogelijk te komen en de grootst mogelijke doelen te hebben, namelijk elke wedstrijd winnen.

Tot slot, een laatste vraag: rust je soms uit?

(hij barst in lachen uit). Ik beloof jullie dat ik de komende 4 dagen helemaal niet zal werken. Ik had twee weken vakantie gepland, ik heb er al 10 verloren door de gesprekken met de club. Maar nu zal ik 4 dagen rust nemen. Mijn werk doen, dat is mijn leven, ik heb niet echt een levensstijl buiten dat... Maar het is geen werk, want ik hou er zo van.