Olivier Deschacht vol vuur over zijn zoon die voetbalt: "Ik beken, zou daarmee moeten stoppen"

“Wees maar zeker”, vertelt Deschacht aan Story. “Als de kinderen iets doen, wil ik dat ze het goed doen. Anders moet je er gewoon niet aan beginnen. Ik hou niet van half werk. Elena speelt tennis, Luís voetbalt. Vooral bij hem zit ik er heel kort op. Als hij gaat trainen, wil ik dat hij zich focust. Anders blijft hij beter thuis.”

Een vader die langs de zijlijn staat te coachen, terwijl een jeugdtrainer dat eigenlijk niet graag heeft. “Ik beken”, lacht Deschacht. “Eigenlijk zou ik daarmee moeten stoppen, maar ik ken het spelletje natuurlijk veel te goed.”

Deschacht noemt het tactische raad geven, daar zit niks beledigends bij. “Luís pikt dat goed op, hoor, en nadien hebben we er ook altijd een gesprek over. Pas op, ik wil wel dat hij zich amuseert. Ik zeg hem altijd: 'Als je goed speelt en wint, dan pas amuseer je je.”

Van extra druk leggen is er volgens Deschacht geen enkele sprake. “Nee, want na een match zegt Luís soms: 'Papa, ik heb drie goals gemaakt en we hebben gewonnen. Het was superleuk.' Kinderen die naast de bal sjotten en met 20 - 0 verliezen, gaan dat niet snel zeggen.”

Luís wordt volgens Deschacht elke dag beter, maar een profvoetballer gaat hij zeker niet worden, zo voegt hij er nog aan toe.