Waarom Riemer zo weinig krediet heeft bij (een deel) van de Anderlecht-supporters, al staat hij (momenteel) niet ter discussie

Meer dan twee jaar na datum is het vertrek van Vincent Kompany nog altijd niet verteerd. Vooral bij de oude garde van BCS (Brussels Casual Service), de heel harde kern van de Brusselaars. Dat zijn de mannen die opgegroeid zijn met Luc Nilis, Marc Degryse, Enzo Scifo, Pär Zetterberg...

Kompany-nostalgie

En later ook Mbark Boussoufa, Matias Suarez, Christian Wilhelmsson,... in het Astridpark zagen passeren. De artiesten waarvoor Anderlecht altijd bekend stond. Kompany wekte even de hoop dat die tijden zouden terugkeren. Hij overtuigde spelers als Zirkzee en Nmecha om voor paars-wit te komen spelen.

Jongens met een bovengemiddelde techniek. Daar zoekt Jesper Fredberg nu ook naar nadat hij vorig seizoen in de Champions' Play-offs tot de conclusie kwam dat Anderlecht te weinig creativiteit bezit, zeker na het wegvallen van Thorgan Hazard.

Maar na de eerste twee matchen waarin weliswaar gewonnen werd, bleek het spelniveau alweer beneden de norm te zijn. Riemer roeit echter met de riemen die hij heeft. Dat de onvrede begon bij de wissels van Dolberg en Stroeykens is dan weer te begrijpen. Zij zijn de voetballers die een flits in huis hebben.

Alarmbellen bij Dolberg

Maar voetbal is overal meer datagericht geworden. Op de bank kan het medisch kabinet perfect zeggen wanneer iemand in het rood aan het gaan is en wanneer de kans op blessures verhoogt. Die alarmbellen gaan bij Dolberg momenteel nog af na vijf kwartier.

Bij Anderlecht staat Riemer nu ook niet ter discussie, maar er wordt wel verwacht dat er de komende maanden progressie wordt gemaakt op gebied van 'entertainment'. Wouter Vandenhaute en Marc Coucke streven daar immers ook naar. 

De manier waarop

Eens de transfermercato afgelopen is, zal Anderlecht een ander gezicht moeten laten zien. Dat beseft Riemer ook. Al zal hij gaandeweg ook keuzes moeten gaan maken. Kan hij het maken dat Yari Verschaeren schijnbaar incontournable is? 

Een concurrent voor de nummer 10 - Stroeykens kan daar ook spelen - is één van de grootste doelen van Fredberg. Komend weekend speelt Anderlecht zijn eerste thuismatch met publiek tegen OH Leuven. Deze week wil men de plooien met BCS glad strijken. 

Maar veel geduld hebben die mannen niet, noch de rest die momenteel nog op de vlakte bleef. Een match waarin zowel resultaat als vloeiend aanvalsspel getoond wordt, zou al veel oplossen. Zelfs een gelijkspel waarin veel kansen en combinaties te zien zijn, zou al mooi zijn. Want tja... 'de manier waarop' is waarom ze in Anderlecht naar het stadion komen...