Rigaux doet verhaal uit de doeken dat voor zowel Anderlecht als Club Brugge pijnlijk afliep: "Moest het een succesverhaal geweest zijn, was het genieten"

Anderlecht zou ook het loon van Diagne, 2 miljoen euro netto, overnemen en 1 miljoen euro aan huur betalen aan de Turkse club. Alles leek in kannen en kruiken, en paars-wit wilde de spits al voor de wedstrijd tegen Standard voorstellen.

Echter, op het laatste moment kwamen er complicaties vanuit Turkije, en Club Brugge mengde zich in de strijd. Blauw-zwart bood betere financiële voorwaarden, wat Anderlecht niet kon evenaren.

Galatasaray stond open voor een vertrek van Diagne, die ze het jaar ervoor voor 10 miljoen euro hadden aangetrokken, en ging uiteindelijk akkoord met het aanbod van Club Brugge. Het was Dévy Rigaux die de speler aanwijzingen gaf hoe hij op het perron de afgevaardigden van Club kon vinden en hoe die van Anderlecht te ontlopen.

“Dat is dat competitie-element. Wíllen winnen. Díe kick. Het was alleen niet de juiste speler, moet ik achteraf toegeven. Trouwens, je hebt veel meer deugd van een transfer waar een veel langere voorbereiding aan vooraf is gegaan. Zoals het Tzolis-dossier. Daar heb ik me veel langer dan één dag kunnen in vastbijten.”

"Was Diagne een succesverhaal geweest, dan zou ik niet ontkennen dat die transfer genieten was. Ik herinner me het nog goed... ‘t Was tijdens Club-Genk. Ik heb toen veel met Diagne gestuurd. Hij had me zelfs een foto van zijn outfit gestuurd. Een hoodie en een pet. Het was een speciale case, maar voor alle duidelijkheid: ík was niet in het station, maar Diagne wist wel naar waar hij moest stappen."