Club Brugge is zijn wapen van de succesjaren kwijt: "Dat hij nul goals heeft, begint stilaan een probleem te worden"

Ondanks dat ze een heel hoge 'expected goal-rating' hebben, scoorde Club in dertien wedstrijden nog maar 18 keer. Da's niet veel als je de doelpuntenproductie van de voorbije seizoenen zag. Het gebrek aan efficiëntie voor het doel is een van de belangrijkste pijnpunten.

Te voorspelbaar

De spitsen, Nilsson en Jutgla, brengen nog niet het verwachte rendement. Nilsson, die vorig seizoen sterk speelde bij Union, lijkt moeite te hebben zich aan te passen aan het spel van Club, terwijl Jutgla nog geen doelpunt heeft gemaakt.

De meeste productie komt van de flanken, met Skov Olsen en Tzolis die samen goed zijn voor acht doelpunten. Dat maakt het allemaal wat voorspelbaar. Iedereen weet dat Skov Olsen naar binnen zal komen om te trappen en Tzolis zoekt graag de diepte op. Tegenstanders stellen zich daarop in. 

De sterkte van Club in de beste jaren was dat het gevaar van overal kwam. Vanaken en Vormer scoorden en gaven assists à volonté, maar Vanaken staat nu lager om het spel te verdelen en Vetlesen - die de rol van Vormer op zich neemt - scoort niet. Nul goals dit seizoen. Dat begint toch een probleem te worden. Op zijn positie wordt er meer verwacht.

Twee spitsen

Maar ook verdedigend is het nog niet wat het moet zijn. 17 tegengoals in 13 wedstrijden is te veel. Mechele is de enige ervaren man achteraan. Seys, De Cuyper en Romero bezondigen zich nog aan jeugdzondes. Onyedika is dan weer een enorm talent, maar loopt soms ook uit positie. De twee backs zijn enorm aanvallend, maar laten dus ook ruimte in hun rug.

Het is allemaal wat te stram, te voorspelbaar geworden. Nicky Hayen zou wel eens baat kunnen hebben om zijn systeem te veranderen. Eens met twee spitsen te spelen en Vanaken wat hoger plaatsen. Want wedden dat Timmy Simons ook al een plan klaar heeft om de flanken van Club op te vangen?