Hij heeft het geleerd van heel wat grote namen: Sébastien Pocognoli bespreekt de waarden die hij probeert te implementeren bij Union, waar hij "nooit heeft gesolliciteerd"
Volg Voetbalkrant nu via Instagram!
Ondanks een matige seizoensstart, vooral in de Europa League, staat Union op slechts één punt van de zesde plaats. Sébastien Pocognoli heeft het niet gemakkelijk gehad in het Dudenpark, maar hij houdt stand.
De start van Sébastien Pocognoli bij Union Saint-Gilloise is niet gemakkelijk geweest. De vicekampioen van België staat slechts op de 10e plaats na een derde van het seizoen. In een interview met RTBF blikte hij terug op zijn komst in het Dudenpark.
"Ik heb niet gesolliciteerd bij Union, ik werd gecontacteerd door de leiders van de club. Ik bleef in contact met Union na mijn carrière en kwam regelmatig iets zeggen. Toen ze me de positie aanboden, was ik niet verrast, al drie of vier jaar bereidde ik me in de schaduw voor."
"Ik kon groeien en mezelf verbeteren, het maakt ook deel uit van de cultuur van Union om kansen te geven aan onverwachte mogelijkheden. Het was hetzelfde toen Karel Geraerts het team overnam, hij had nog geen ervaring."
Tijdens zijn eerste opdracht als hoofdcoach van een A-ploeg heeft Pocognoli het niet makkelijk. Zijn kern is verbouwd in de zomer, de Europese verplichtingen zijn er en vooral, Union mag de focus in de competitie niet verliezen.
"Union heeft het imago van een sympathieke club, maar er ligt hier veel druk. We moeten presteren op meerdere aspecten waar de club veel waarde aan hecht, zoals de speelstijl, de houding van de spelers en de resultaten."
Om dit te bereiken, steunt Sébastien Pocognoli op de ervaringen die hij heeft opgedaan tijdens zijn carrière. Na te hebben gewerkt onder leiding van Louis Van Gaal, Michel Preud'homme, René Vandereycken en Marc Wilmots, kan de coach de ideeën nu toepassen.
"Elke coach en elke sporter is opgebouwd uit twee dingen. Zijn opvoeding, zijn menselijke bagage, en de ervaringen die hij heeft meegemaakt. Ik heb natuurlijk geleerd van de coaches die ik ben tegengekomen, maar ik ben vooral doordrenkt in mijn eigen waarden."
"Bij de jeugd van Standard werden we gevormd in hardheid, in grinta, we gaven nooit op voordat het laatste fluitsignaal klonk. Als speler werd ik aangetrokken tot offensieve pressing en voorwaarts spel. Als coach heb ik mezelf beloofd al deze aspecten te combineren."
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief