Zorgen rond Jan Vertonghen worden steeds groter: wenkt einde in mineur?

Vertonghen komt naar quasi elke match van Anderlecht en staat als eerste op het veld om zijn ploegmaats aan te moedigen, maar eens de match begint, staat hij aan de zijlijn. En dat is het verhaal van nu bijna het hele seizoen.

De blessure aan zijn achillespezen blijft aanslepen. De ene dag voelt Vertonghen zich klaar voor de volgende stap in zijn revalidatie, maar een dag later is er weer die pijnscheut die alles terug bij af zet.

Vorige maand kwam er wel licht positief nieuws: hij kon opnieuw pijnvrij lopen. Maar meer dan dat druppelen er weinig concrete berichten door. Voor Vertonghen, die bekendstaat als een piekeraar, weegt die onzekerheid zwaar.

Die twijfel werd afgelopen weekend zichtbaar na de overwinning tegen STVV. Terwijl ploegmaats Théo Leoni, Moussa N’Diaye en Francis Amuzu hem wilden betrekken in het feestgedruis, hield Vertonghen zich wat op de achtergrond. Hij glimlachte, vierde kort mee, maar nam dan weer afstand. Het symboliseert zijn situatie: dichtbij het team, maar tegelijk mijlenver verwijderd van een rentree.

Anderlecht gaf Vertonghen vorig seizoen nog een prestatiegericht contract in de hoop hem het afscheid te geven dat een speler van zijn kaliber verdient. Mét een trofee, als het even kan.

Maar een operatie aan zijn achillespezen, wat bij jongere spelers vaak de oplossing is, was voor de 36-jarige recordinternational geen optie. Dat zou onvermijdelijk het einde van zijn carrière betekenen, en zo ver wil Vertonghen het voorlopig niet laten komen.

Toch blijft de vraag: wanneer keert hij terug? Voorlopig werkt Vertonghen individueel verder aan zijn conditie en traint hij voorzichtig met de bal. Maar een terugkeer naar de groepstrainingen is er nog niet. De onzekerheid rond zijn toekomst blijft daarmee als een schaduw boven de recordinternational hangen.