16 jongeren van de dood gered, maar Jerko Tipuric als een wrak door kindermisbruik: "Therapie nodig"

Tipuric werd als een held onthaald, maar ging de dag erna gewoon weer werken en scheidsrechter zijn in het voetbal. De knal van de trein die zijn bus doorboorde blijft hem achtervolgen.

“De klap was vreselijk. Ik voelde de impact in mijn hele lichaam. En in mijn kop. Ik werd overvallen door een verpletterend gevoel dat ik goed kende: onmacht. Hadden die kinderen en ik nog in die bus gezeten, dan hadden we helemaal niks kunnen doen”, klinkt het in Het Laatste Nieuws.

Maar Tipuric heeft het moeilijk met dat moment, ook al probeerde hij zelf meteen weer aan de slag te gaan om alles te vergeten. Het ongeval trekt oude wonden bij de ex-profvoetballer weer helemaal open.

Seksueel misbruik

“Plots was ik weer het kind dat seksueel misbruikt werd. Plots was ik weer de voetbaltrainer die ontslagen werd. Allemaal gevoelens die ik allang een plaats had gegeven — dacht ik. Dingen die ik jaren geleden had begraven, lagen plots weer bloot en deden weer pijn. De emoties bleven maar komen, oncontroleerbaar.”

Daarom heeft Tipuric toch maar gekozen om in therapie te gaan. “Ik moet dat verleden verwerken. Al dat gif moet eruit. Over het kindermisbruik treed ik liever niet in detail, ik herinner mij er ook heel weinig van. Het is één keer gebeurd, toen ik een jaar of acht was.”

Het ongeval heeft ook van hem een wrak gemaakt, zo geeft hij nog mee. “Ik had ermee leren leven, dacht ik. Dit is een grote les geweest. Je mag dan nog 64 jaar zijn, je mag dan nog bewust geleefd hebben, je mag zoveel gelezen hebben als je wil over psychologie, je kent jezelf en het leven nooit helemaal. Altijd kan je verrast worden. Eén tik en de wereld kan er compleet anders uit zien.”