Van een geweldig aangename verrassing in de zomer, tot het eerste vertrek van de winter: hoe liep het zo fout met Zanka bij Anderlecht

De fluitconcerten in het Lotto Park richting hun eigen speler tijdens de laatste wedstrijd tegen Dender hebben de al ondraaglijke situatie alleen maar verergerd. En die komt voort uit de rampzalige prestaties van de Deen in het centrum van de verdediging. De aanstaande terugkeer van Jan Vertonghen in het team en de opmerkingen van Jan-Carlo Simic benadrukken nog meer het ongemak rond Zanka.

Toch leek Mathias Jorgensen bij zijn aankomst een goede deal te zijn: net als Thomas Foket en Ludwig Augustinsson maakte hij deel uit van die ervaren spelers die werden gerekruteerd zonder een cent uit te geven. 

Er is vaak kritiek geuit op Jesper Fredberg omdat hij bij aanwervingen alleen op zijn intuïtie vertrouwde, zonder rekening te houden met de scoutingrapporten. Met zijn meer dan 100 Premier League-wedstrijden, zijn status als vrije speler, zijn goede relatie met Brian Riemer en de urgente behoefte aan een centrale verdediger gezien de problemen van Vertonghen en de onduidelijkheid rond Simic, leek het tekenen van een eenjarig contract met Zanka geen enkel risico met zich mee te brengen. Vooral omdat FC Kopenhagen ook in de race was, geleid door een zekere Thomas Delaney die aandrong om zijn oude ploeggenoot terug te halen.

Toch heeft zijn schrijnend gebrek aan rust de achterhoede geld gekost. De omstandigheden brachten hem in een centrale rol, een status die hij al lang niet meer had gekend. In zes maanden bij Anderlecht heeft Zanka meer dan 2220 minuten gespeeld.

In zijn vorige clubs en bij het Deense elftal (waarmee hij nog steeds naar Duitsland ging voor het EK van deze zomer, zonder ook maar een minuut te spelen) wordt de in Kopenhagen geboren speler beschouwd als een betrouwbare en belangrijke speler in de groep, maar niet als een onbetwiste basisspeler. Een verschil dat duidelijk wordt wanneer je 34 jaar bent.

En dan waren er de grote verschuivingen achter de schermen, de afgelopen maanden. Door op spectaculaire wijze de macht over te nemen, heeft Wouter Vandenhaute Brian Riemer en Jesper Fredberg, de twee sterke mannen achter de komst van Zanka, weggestuurd. Hij heeft slechts een maand onder leiding van Riemer gespeeld. Hij had echter niet verhuld dat opnieuw samenwerken met de coach die hij kende van FC Kopenhagen (vooral als assistent van Ariel Jacobs) en Brentford een van de belangrijkste redenen was voor zijn komst.

"Hij is een van de meest invloedrijke coaches in mijn carrière. Hij ziet mijn kwaliteiten en gelooft in mij. Weet je, het verschil tussen slagen en falen is minimaal. Het verschil, dat is vooral het vertrouwen van een coach. Dat is waarom hij een van de redenen is dat ik bij Anderlecht ben", zei hij bij zijn komst. Hij wist niet hoe juist hij was.

Zijn debuut tegen KV Mechelen leek echter geruststellend voor de supporters. Een van de weinige overtuigende wedstrijden aan het begin van het seizoen onder leiding van Riemer. Een wedstrijd waarin Zanka bijna zijn eerste doelpunt maakte, maar de bal uiteindelijk door Augustinsson in de netten werd gewerkt.

Dit had voor hem de eerste stap moeten zijn om te worden omarmd door zijn nieuwe supporters. Bij zijn voormalige clubs was Mathias Jorgensen geliefd bij het publiek, dat zijn loyaliteit en persoonlijkheid waardeerde. Bij Huddersfield had hij zich bijvoorbeeld onderscheiden door meer dan 8.000 pond uit eigen zak te betalen om een drankje te kopen voor elk van de 2596 supporters die naar Southampton waren afgereisd om hen te bedanken voor hun onvoorwaardelijke steun gedurende het hele seizoen.

Een publiek dat zijn speler uitfluit bij ieder balcontact, verdient waarschijnlijk geen heer als Zanka. Maar men moet wel erkennen dat een speler met zo'n wisselend niveau waarschijnlijk ook geen club verdient die Europees voetbal speelt en bovenaan meedoet in de Belgische competitie.