'Man-in-vorm' van Antwerp koos niet voor de makkelijke weg tijdens de zomer: "Het zou altijd een smet geweest zijn"

“Ik ben weer de oude ik aan het worden", vertelt hij in GvA. “Waaraan dat precies ligt, weet ik niet, maar feit is: als je meer speelt, kan je het meer laten zien.”

Het contrast met vorig seizoen is groot. Toen kreeg Kerk nauwelijks speelminuten, wat zwaar op hem woog. “Mentaal had ik het er heel moeilijk mee. Als speler blijf je toch een mens. Als je niet op het veld staat, begin je te twijfelen aan jezelf. Je stelt vragen, je denkt negatief, en dat is een vicieuze cirkel die lastig te doorbreken is."

"Het was ook niet zo dat ik kon zeggen dat ik het verdiende om te spelen, want als ik dan minuten kreeg, lukte er gewoon niets. Dat was extra frustrerend omdat ik nog nooit eerder in zo’n situatie had gezeten.”

Toch weigerde Kerk om de handdoek te gooien. Na een seizoen waarin hij ondanks alles scoorde in de titelwedstrijd tegen Genk, koos hij bewust voor een revanche op zichzelf. “Ik hou er niet van om de makkelijke weg te nemen. Die goal in Genk was prachtig, maar een slecht seizoen zou als een smet op mijn tijd bij Antwerp blijven hangen. Dat kon ik niet laten gebeuren. Ik wilde tonen dat ik het wel degelijk kan.”

In plaats van zijn vertrouwen te zoeken in zijn geloof – wat velen vanwege zijn achternaam zouden verwachten – vond Kerk steun bij zijn omgeving. “Ik ben gelovig, maar het is vooral door te praten met mijn familie en vrienden dat ik opnieuw in mezelf ben gaan geloven. Ook de nieuwe trainer heeft veel geholpen door direct vertrouwen in me te tonen. Dat gaf me rust en hielp me mentaal sterker te worden.”