Debat van de week: clubbelangen versus internationaal voetbal. Zijn er oplossingen?

Vorige week ontstond er een hele rel rond Andy Najar. De Hondurees had aan zijn bondscoach toestemming gevraagd om de twee geprogrammeerde oefeninterlands over te slaan, maar de voetbalbond van Honduras had dat zo niet begrepen.

Najar had rust nodig, Anderlecht zag hem ook liever blijven. In het (recente) verleden zijn er genoeg voorbeelden van jongens - vooral Afrikanen en Zuid-Amerikanen - die te laat terugkwamen van hun interlanduitje. Clubs geven hun spelers dan ook met de nodige tegenzin af.

Oplossingen?

Maar de regels zijn duidelijk: een speler die opgeroepen wordt, moet die oproep beantwoorden. Of het moet zijn dat hij gekwetst is en dan mag de Bond de speler nog steeds oproepen om een medische controle bij hen te ondergaan. 

Wat wij ons afvragen: is het verantwoord om spelers tijdens een sowieso al druk seizoen reizen te laten maken van zeven uur en meer om een oefeninterland te spelen? Het gaat dan ook meestal nog om spelbepalende spelers bij hun club. Zijn daar oplossingen voor?