Analyse Essevee toont flexibiliteit en kan in 4 verschillende systemen spelen

4-2-3-1

De opstelling die al enkele jaren vaste prik is bij Zulte Waregem is er eentje met de punt van de driehoek op het middenveld naar voren, met hoge backs en flankspelers en een spits.

Steppe/Bossut, Hamalainen/Verboom, Marrone/Baudry, Derijck, De fauw/Dalsgaard, Meïte, Lerager, Kaya/Lepoint/Brebels, Cordaro/Naessens, Vetokele/Kaya, Leye/Oularé. Met ook nog een polyvalente Madu en Coopman op de bank kan je - eens iedereen fit is - wel gaan spreken van een dubbele bezetting op quasi elke plaats. Goed voor de concurrentie, dat zeker.

4-1-4-1

Maar er zijn andere opties mogelijk. Zo zou Essevee wat meer kunnen spelen met de punt naar achteren. Francky Dury is fan van een stevig centraal vierkant (met twee centrale verdedigers en twee verdedigende middenvelders), maar Lerager is een echte box-to-boxspeler en zou dus ook hoger op het veld kunnen. Tegen Mechelen bewees hij dat hij dan tot veel in staat is.

De aanvallende animaties zouden mogelijk nog meer kunnen worden aangesproken, met naar binnen snijdende spelers en opkomende flanken: de tegenstanders rillen nu al van angst, bij wijze van spreken.

3-5-2

Maar er is nog meer mogelijk, ook een systeem met drie centrale verdedigers. Luca Marrone is dat gewoon van bij Juventus, terwijl ook Hamalainen, De fauw en Derijck op hun ervaring in zo'n systeem zouden kunnen spelen. Met Madu op links en Coopman, De fauw of (na Nieuwjaar) Dalsgaard op rechts moet wel iets mogelijk zijn.

Kaya zou in zo'n systeem centraler kunnen worden uitgespeeld, terwijl er met Oulare, Vetokele en Naessens ook aanvallend veel opties zijn. Een mannetje naast Leye, of zelfs met twee achter elkaar: ook die situaties kwamen er dit seizoen al een paar keer tijdens de match uit.

3-4-3

En zelfs een 3-4-3, waarbij de schaduwspitsen nauwer aansluiten bij Leye en de backs/middenvelders het werk laten doen? Ook daar heeft Francky Dury dit jaar het materiaal voor. En er zijn ook nog flink wat tussenoplossingen mogelijk, het resultaat van een brede kern.

Het grote voordeel dat Essevee dit seizoen heeft is dat je niet echt namen op posities hoeft te kleven. De fauw, Madu, Marrone, Coopman, Vetokele, Kaya en zelfs Leye kunnen door hun polyvalentie en flexibiliteit op verschillende posities in verschillende systemen worden gebruikt. Zelfs in een '4-4-2'.

"Of met twee spitsen spelen een goed idee is tegen Charleroi? Dat kan ik maar na de wedstrijd zeggen", hield Francky Dury de boot ietwat af. Het maakt eigenlijk ook zoveel niet uit en toont meteen de relativiteit van systemen. De oefenmeester durft tijdens een match bijsturen (zie ook de match in Mechelen) en zijn spelers zijn intelligent genoeg om uit te voeren.

Een succesrecept, want als zelfs Mbaye Leye soms in de eigen box komt om te helpen verdedigen hoef je niet te denken in systemen. En als we in punten denken dan is het met aanvallend voetbal 3-3-3 de laatste vier wedstrijden.