Ontvang het laatste KV Oostende nieuws nu via WhatsApp!

22/11

Gewezen Rode Duivel Nicolas Lombaerts (ex-Gent) laat zich duidelijk uit over periode bij KV Oostende: "Zonder Marc Coucke ..."

21/11

Niet Club Brugge of KAA Gent: Nicolas Lombaerts verrast met de club van zijn hart

4

16/11

Yves Vanderhaeghe ijvert om voormalig Antwerp-, Anderlecht en KVO-speler een nieuwe kans te geven in België: "Hij verdient op z'n minst een kans"

In 1904 werd VG Oostende opgericht en kreeg het stamnummer 31 toegewezen. Bij zijn 25-jarig bestaan kreeg de club de Koninklijke titel en veranderde de naam naar K(oninklijke) VG Oostende. In die periode werd er in Oostende vooral voetbal gespeeld in de lagere afdelingen van het Belgische voetbal.

Na decennia van derde –en vierdeklassevoetbal werd er in 1981 besloten over te gaan tot een fusie. KVG en AS werden samengevoegd tot KV Oostende met behoud van het stamnummer 31. De clubkleuren werden rood-geel-groen en het Albertpark werd de nieuwe thuishaven.

Het duurde tot 1993 vooraleer Oostende promoveerde naar de eerste klasse. Onder toenmalig trainer Raoul Peeters won het een seizoen eerder tot ieders verbazing de eindronde in tweede klasse. Er werd het eerste jaar meteen een mooie zevende plaats behaald, maar het tweede jaar degradeerde de ploeg opnieuw.

KVO werd een echte liftclub en kende enkele opvallende trainers met Jean-Marie Pfaff, Dennis Van Wijk en Leo Van Der Elst. Het legde de club geen windeieren, in 2001 degradeerden ze zelfs naar derde klasse.

Het seizoen 2004/2005, Oostende was net voor een derde keer naar eerste gepromoveerd, was geen leuk jaar. Hoofdsponsor Franklin Sleuyter stapte op na een dispuut met voorzitter Eddy Vergeylen en trainer Gilbert Bodart werd enkele dagen later ontslagen na een 5-0-pandoering tegen Standard. De club degradeerde dan ook meteen weer.

Het duurde tot 2014 voor de kustploeg terugkeerde op het hoogste niveau. Ondertussen was Fred Vanderbiest de trainer en had zakenman Marc Coucke de touwtjes stevig in handen. Vooral die laatste zorgde voor een nieuwe schwung binnen Oostende, het budget ging met een ruk de hoogte in en spelers met een grote naam werden binnengerijfd. Onder meer Joseph Akpala, Franck Berrier en Jordan Lukaku werden door technisch directeur Luc Devroe binnengehaald.

In 2014 haalden ze meteen de halve finale van de Beker van België en wisten zich te handhaven in eerste klasse, ze wonnen zelfs play-off 2 maar hadden geen Europese licentie dus de finale werd niet gespeeld. Het seizoen erop bleef Oostende makkelijk overeind en wist het onder meer op Standard (3-5) te gaan winnen. Op het einde van het seizoen werd Fred Vanderbiest aan de kant gezet en nam Yves Vanderhaeghe het over.

De nieuwe trainer loste de verwachtingen helemaal in, KVO werd vierde en haalde play-off 1. Er werd op het einde van dat seizoen ook gewerkt aan het stadion, dat vanaf dan de Versluys Arena heet. Een jaar later werd opnieuw een plek in de top 5 verwezenlijkt, maar het was ook meteen het einde van een zorgeloze periode door het vertrek van investeerder Marc Coucke. Het zou het begin blijken van heel wat perikelen. De overname door de Amerikaanse groep PMG werd pas in 2020 afgerond, waarna er nog wel een topseizoen volgde. De Duitse trainer Blessin loodste KVO naar alweer een knappe vijfde plek, maar het beleid van de Amerikanen bleek niet standvastig en veel sterkhouders vertrokken. Het leidde uiteindelijk tot de degradatie in 2023.

Ook in de Challenger Pro League, de eerste klasse B, waren de resultaten lang niet zo goed als verhoopt werd. Bovendien hangen financiële problemen als een Zwaard van Damocles boven KV Oostende. Afwachten hoe dat afloopt. 

Oostende speelde één keer de finale van de Beker van België: het moest in 2017 na strafschoppen de duimen leggen voor Zulte Waregem. KVO heeft uiteraard ook nog geen landstitel op zijn palmares.