KAA Gent	5-0	Standard
Standard	1-0	Cercle Brugge
Charleroi	30/11	Standard

Ontvang het laatste Standard nieuws nu via WhatsApp!

20:11

Standard boekt levensbelangrijke zege en duwt Cercle nog wat dieper in de put

17:00

Ramp voor Standard? 'Rouches zouden sterkhouder kunnen verliezen deze winter'

14:00

📷 Arnaud Bodart terug onder de lat bij Standard? Deze foto neemt alle twijfels al weg

De Luikse ploeg werd opgericht in 1898 en draagt het stumnummer 16. De naam van de club was geïnspireerd op het legendarische Franse voetbalteam Standard Athlétic Club, die in die tijd onklopbaar was.

Na enkele jaren in de lagere regionen promoveerde Standard in 1909 naar de hoogste afdeling. Het eerste jaar was meteen een succes met een vijfde plaats. Toch waren de Rouches in die periode een zwak broertje in eerste klasse. Na een paar degradaties en promoties zou Standard vanaf 1921 onafgebroken op het hoogste niveau spelen.

Het eerste echte succes kwam ongeveer 35 jaar later toen de Waalse ploeg voor het eerste kampioen van België werd (1958). Vanaf dan was de trein vertrokken tussen 1961 en 1971 pakte Standard vijf maal de titel, waaronder drie maal op rij op het einde van de jaren ’60.

Na het behalen van de zevende landstitel in 1982, kwam er ook Europees succes voor de Luikenaren. Ze speelden in ’82 de finale van de Europese beker voor Bekerwinnaars tegen FC Barcelona. Helaas verloren ze met 2-1 van de Catalanen.

Al is er ook een zwart randje aan deze periode. Standard kocht Waterschei om op weg naar de titel en verloor heel wat van zijn glans. De jaren erop zakte de ploeg sportief en financieel weg en was het erg onrustig op Sclessin. Pas in 1993 kwam er opnieuw succes na het behalen van de beker.

Drie jaar later kwam er een fusie tussen Standard en RFC Seraing maar eigenlijk werd die laatste gewoon opgeslorpt. Niet veel later kwam Luciano D’Onfrio in beeld. Hij werd de nieuwe sterke man en stond mee aan de basis van vele mooie transfers voor onder meer Axel Witsel en Daniel Van Buyten.

Ondanks enkele sterke teams, denk maar aan de ploeg van 2004/05 met Conceiçao, duurde het tot 2008 voor er nog eens gefeest kon worden aan de boorden van de Maas. Onder leiding van Michel Preud’homme pakte Standard de titel op de laatste speeldag in een rechtstreeks duel met aartsrivaal Anderlecht. Jongens als Steven Defour en Marouane Fellaini waren het kloppende hart van het team in die periode.

Laszlo Bölöni nam een jaar later het roer over van Preud’homme en maakte indruk. Europees schakelde hij  bijna Liverpool uit en in de vaderlands competitie pakte hij de titel na waanzinnige testmatchen tegen Anderlecht. Ook in 2009/10 ging het Standard Europees voor de wind. Ze werden derde in hun Champions League-poule, dankzij een doelpunt in de laatste minuut van doelman Sinan Bolat tegen AZ. Zo mochten de Rouches uiteindelijk naar de Europa League waar ze pas in de kwartfinale werden uitgeschakeld door Hamburg.

Na woelige periodes onder Duchätelet en Venanzi - ondanks de bekerwinst in 2018 kregen beiden als voorzitter te maken met supportersprotesten - proberen de Rouches zich te herpakken onder het Amerikaanse bewind van 777. Dat gaat met horten en stoten. De veertiende plek in het seizoen 2021-2022 was een dieptepunt, maar het jaar nadien zette Standard een ferme stap voorwaarts door de reguliere competitie af te sluiten op de zesde plek. Het blijft weliswaar nog een lange weg terug naar de top.

Alles samen won de Luikenaren tien landstitels, acht Belgische bekers en vier Belgische supercups.