Diegem, de boodschap van vorig weekend goed begrepen, startte met veel ijver aan de wedstrijd. Zottegem, in een dipje toch na een prima seizoensbegin, moest even zoeken naar het juiste ritme. Nadat Moreels op hoekschop aan de eerste paal naast mikte, mocht Maarten De Schepper uithalen, maar zijn schot werd afgeblokt. Diegem gaf dan wel de toon aan de eerste tien minuten, de goal viel toch aan de overkant. Na een afgeweerde hoekschop werd de bal terug voorbij de tweede paal gebracht waar Wouter Moreels een gouden ingeving kreeg. Hij nam de bal in één keer op de slof en scoorde aldus het doelpunt waarvan hij tot nu toe enkel gedroomd had. Hoe dan ook, hij ging er knap in en Diegem kon meteen in de achtervolging.

Rond het half uur leverde de mooiste aanval van de wedstrijd een enige kans op voor Rachid Hmouda. Knap in het straatje gestuurd door Duchatelet schoof hij de bal onder De Cabouter maar de bal bleef onder het lichaam van de thuiskeeper hangen. Duchatelet pikte nog een keer een tweede bal mee maar werd ook geblokt, zodat Diegem met een 0-1 achterstand de rust in moest. De thuisploeg kreeg, op basis van die eerste helft, toch wat meer dan het tot dan toe verdiende.

Na de rust kreeg Diegem kort na elkaar twee vrijschoppen. De eerste leverde niets op maar bij de tweede zette Pieter Jacobs met volle overtuiging zijn zware rechter tegen de bal. De bal verdween schitterend in de kruising en zo viel de stand, net als de wedstrijd, in evenwicht. Even leek Diegem op zoek te gaan naar de 2-1 maar langzaam maar zeker nam Zottegem het initiatief in handen. Kartite bracht een knappe redding op een poging van Moreels die door Nouhass centraal was vrijgespeeld.
Na het geblesseerd uitvallen van Hmouda kon de thuisploeg het laken toch nog naar zich toehalen. Alweer bij de tweede paal mocht Ryngaert met te veel vrijheid koppen en de bal verdween overlangs in de verste bovenhoek.

Met een puntendeling waren beide ploegen wellicht heel tevreden geweest maar Diegem moest met lege handen naar huis.